Jak podłączyć silnik jednofazowy

Najczęściej nasze domy, działki, garaże podłączone są do jednofazowej sieci 220 V. Dlatego sprzęt i wszystkie samodzielnie wykonane urządzenia są wykonane tak, aby działały z tego źródła zasilania. W tym artykule zastanowimy się, jak prawidłowo wykonać podłączenie silnika jednofazowego.

Asynchroniczny czy kolektor: jak rozróżnić?

Ogólnie rzecz biorąc, typ silnika można rozróżnić po tabliczce znamionowej, na której zapisane są jego dane i typ. Ale tylko wtedy, gdy nie był naprawiany. W końcu pod maską może być wszystko. Jeśli więc nie masz pewności, lepiej samemu określić typ.

Jak zorganizowane są silniki kolektorów

Silniki indukcyjne i kolektorowe można rozróżnić na podstawie budowy. Silniki kolektorowe muszą mieć szczotki. Znajdują się one w pobliżu kolektora. Innym obowiązkowym atrybutem tego typu silnika jest obecność miedzianego bębna, podzielonego na sekcje.

Takie silniki są produkowane tylko jednofazowo, są często instalowane w urządzeniach gospodarstwa domowego, ponieważ pozwalają uzyskać dużą liczbę obrotów przy starcie i po przyspieszeniu. Są również wygodne, ponieważ łatwo pozwalają na zmianę kierunku obrotów - wystarczy zmienić polaryzację. Łatwo jest również zorganizować zmianę prędkości obrotowej poprzez zmianę amplitudy napięcia zasilania lub jego kąta odcięcia. Dlatego silniki tego typu są stosowane w większości urządzeń domowych i budowlanych.

Wadą silników kolektorowych jest duża hałaśliwość pracy przy dużych prędkościach. Pomyślmy o wiertarce, bułgarce, odkurzaczu, pralce itp. Hałas podczas ich pracy kosztuje przyzwoicie. Przy niskich prędkościach silniki kolektorowe nie są tak głośne (pralka), ale nie wszystkie narzędzia działają w tym trybie.

Drugi nieprzyjemny moment - obecność szczotek i ciągłe tarcie prowadzi do konieczności regularnej konserwacji. Jeśli odbierak prądu nie zostanie wyczyszczony, zanieczyszczenie grafitem (z ocierających się szczotek) może doprowadzić do tego, że sąsiednie sekcje w bębnie połączą się, silnik po prostu przestanie działać.

Asynchroniczny

Silnik asynchroniczny ma stojan i wirnik, może być jedno- lub trójfazowy. W tym artykule rozważamy podłączenie silników jednofazowych, więc będziemy mówić tylko o nich.

Silniki indukcyjne charakteryzują się niskim poziomem hałasu podczas pracy, dlatego są instalowane w urządzeniach, których hałas jest krytyczny. Są to klimatyzatory, systemy split, lodówki.

Istnieją dwa rodzaje jednofazowych silników indukcyjnych - bifilarne (z uzwojeniem rozruchowym) i kondensatorowe. Różnica polega na tym, że w bifilarnych silnikach jednofazowych uzwojenie rozruchowe działa tylko do momentu przyspieszenia silnika. Następnie jest wyłączane przez specjalne urządzenie - przełącznik odśrodkowy lub przekaźnik rozruchowy (w lodówkach). Jest to konieczne, ponieważ po przyspieszeniu tylko zmniejsza wydajność.

W jednofazowych silnikach kondensatorowych uzwojenie kondensatora pracuje przez cały czas. Dwa uzwojenia, uzwojenie główne i uzwojenie pomocnicze, są przesunięte względem siebie o 90°. Pozwala to na odwrócenie kierunku obrotów. Kondensator w takich silnikach jest zwykle przymocowany do obudowy i można go łatwo zidentyfikować dzięki tej funkcji.

Bardziej precyzyjne określenie, czy mamy do czynienia z silnikiem bifilarnym czy kondensatorowym, można uzyskać mierząc rezystancję uzwojeń. Jeśli rezystancja uzwojenia pomocniczego jest dwukrotnie wyższa (różnica może być nawet bardziej znacząca), najprawdopodobniej mamy do czynienia z silnikiem bifilarnym, a uzwojenie pomocnicze jest uzwojeniem rozruchowym, co oznacza, że w obwodzie musi znajdować się przełącznik lub przekaźnik rozruchowy. W silnikach kondensatorowych oba uzwojenia stale pracują, a podłączenie silnika jednofazowego jest możliwe za pomocą zwykłego przycisku, przełącznika, automatu.

Schematy połączeń dla jednofazowych silników indukcyjnych

Z uzwojeniem rozruchowym

Do podłączenia silnika z uzwojeniem rozruchowym potrzebny jest przycisk, którego jeden ze styków po włączeniu jest otwarty. Te otwarte styki muszą być podłączone do uzwojenia rozruchowego. Taki przycisk jest dostępny w sklepach - jest to PNVS. Jej środkowy styk jest zamknięty na czas podtrzymania, a dwa zewnętrzne styki pozostają w stanie zamkniętym.

Po pierwsze, za pomocą pomiarów określamy, które uzwojenie działa, a które się uruchamia. Zazwyczaj przewód od silnika ma trzy lub cztery żyły.

Rozważmy wariant z trzema przewodami. W tym przypadku dwa uzwojenia są już połączone, to znaczy jeden z przewodów jest wspólny. Weź tester, zmierz rezystancję między wszystkimi trzema parami. Uzwojenie robocze ma najniższą rezystancję, średnia wartość to uzwojenie początkowe, a najwyższa wartość to wspólne wyjście (mierzona jest rezystancja dwóch uzwojeń połączonych szeregowo).

Jeśli są cztery przewody, są one nazywane parami. Znajdź dwie pary. Ta, w której rezystancja jest mniejsza - robocza, w której rezystancja jest większa - rozruchowa. Następnie podłącz jeden przewód z uzwojenia początkowego i roboczego, wyprowadzając wspólny przewód. W sumie są trzy przewody (jak w pierwszym wariancie):

• jeden z uzwojenia roboczego - działający;
• od uzwojenia początkowego;
• wspólne.

Z tymi trzema przewodami i pracuj dalej - użyj ich do podłączenia silnika jednofazowego.

Z tymi wszystkimi

Wszystkie trzy przewody są podłączone do przycisku. Ma on również trzy styki. Upewnij się, że przewód rozruchowy jest podłączony do środkowego styku (który jest zamykany tylko podczas startu), przycisk pozostałe dwa - skrajnie(arbitralnie). Podłącz kabel zasilający (od 220 V) do skrajnych styków wejściowych zasilacza, połącz środkowy styk zworką do styku roboczego.(uwaga! nie do wspólnego jeden). Oto cały schemat włączania silnika jednofazowego z uzwojeniem rozruchowym (bifilarnym) za pomocą przycisku.

Kondensator

Podczas podłączania jednofazowego silnika kondensatorowego istnieją opcje: istnieją trzy schematy połączeń i wszystkie z kondensatorami. Bez nich silnik buczy, ale nie uruchamia się (jeśli podłączysz go zgodnie ze schematem opisanym powyżej).

Pierwszy schemat - z kondensatorem w obwodzie zasilania uzwojenia rozruchowego - dobrze się uruchamia, ale podczas pracy moc wyjściowa jest daleka od nominalnej i znacznie niższa. Schemat włączenia z kondensatorem w obwodzie przyłączeniowym uzwojenia roboczego daje odwrotny efekt: niezbyt dobrą wydajność przy rozruchu, ale dobrą wydajność. W związku z tym pierwszy schemat jest stosowany w urządzeniach z ciężkim rozruchem (na przykład w betoniarkach), a z działającym kondensatorem - jeśli wymagana jest dobra wydajność.

Schemat z dwoma kondensatorami

Istnieje trzecia opcja podłączenia silnika jednofazowego (asynchronicznego) - zainstalowanie obu kondensatorów. Okazuje się, że coś pomiędzy powyższymi opcjami. Ten schemat jest realizowany najczęściej. Jest na zdjęciu powyżej w środku lub na zdjęciu poniżej bardziej szczegółowo. Podczas organizowania tego schematu potrzebny jest również przycisk typu PNVS, który podłączy kondensator tylko w czasie rozruchu, gdy silnik "przyspiesza". Wtedy dwa uzwojenia pozostaną podłączone, a pomocnicze przez kondensator.

Przy realizacji innych schematów - z pojedynczym kondensatorem - potrzebny będzie zwykły przycisk, automat lub przełącznik. Tam wszystko jest połączone w prosty sposób.

Wybór kondensatorów

Istnieje dość skomplikowany wzór, za pomocą którego można dokładnie obliczyć wymaganą pojemność, ale jest całkiem możliwe, aby poradzić sobie z zaleceniami, które pochodzą z wielu eksperymentów:

• Kondensator roboczy jest pobierany w ilości 70-80 µF na 1 kW mocy silnika;
• kondensator rozruchowy - 2-3 razy więcej.

The working voltage of these capacitors should be 1.5 times higher than the voltage of the network, that is, for a network of 220 volts take capacitors with a working voltage of 330 V and higher. And to make starting easier, look for a special capacitor for the starting circuit. They are labeled with the words Start or Starting, but you can take the usual ones.

Zmiana kierunku silnika

If after connecting the motor works, but the shaft does not rotate in the direction you want, you can change this direction. This is done by changing the windings of the auxiliary winding. When we assembled the circuit, one of the wires was fed to the button, the second one was connected to the wire from the working winding and brought out the common. This is where the conductors should be switched.