Τι μπορεί να είναι ένα σύνορο για την μπανιέρα, πώς να το τοποθετήσετε

Μετά την τοποθέτηση μπανιέρας, ντουζιέρας, νεροχύτη ή νιπτήρα, υπάρχει κενό μεταξύ της άκρης της συσκευής και του τοίχου. Μερικές φορές είναι μόνο μερικά χιλιοστά, αλλά το νερό εξακολουθεί να μπαίνει εκεί, να ρέει από τον τοίχο προς το πάτωμα και αν ο βαθμός σφράγισης είναι ανεπαρκής, μπορεί να "ευχαριστήσει" τους γείτονες από κάτω με έναν σκούρο λεκέ στο ταβάνι. Ακόμη και αν μένετε στον πρώτο όροφο ή σε ιδιωτικό σπίτι η υγρασία κάτω από την μπανιέρα δεν θα φέρει τίποτα καλό - μούχλα και μύκητες, μυρωδιά μούχλας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτά τα κενά προσπαθείτε να τα κλείσετε. Υπάρχουν πολλά και διάφορα όρια για την μπανιέρα, τα οποία κλείνουν αυτό το κενό. Βάλτε τα όχι μόνο στη μπανιέρα, αλλά και στους δίσκους στο ντους ή κοντά στους νιπτήρες. Επιλέξτε απλώς ένα διαφορετικό προφίλ και τις διαστάσεις του. Και οι αρχές εγκατάστασης παραμένουν οι ίδιες.

Το κενό μεταξύ του τοίχου και της μπανιέρας και η επιλογή του κράσπεδου

Εάν η μπανιέρα εγκαταστάθηκε μετά το φινίρισμα των τοίχων, υπάρχει αναπόφευκτα ένα κενό μεταξύ της άκρης της και του τοίχου. Μεγάλο ή όχι τόσο μεγάλο - εξαρτάται από το πόσο επίπεδοι είναι οι τοίχοι και αν η ίδια η μπανιέρα είναι επίπεδη. Σε κάθε περίπτωση, είναι προτιμότερο να σφραγιστεί αυτό το κενό. Πρώτον, δεν θα υπάρχει υγρασία κάτω από την μπανιέρα και, δεύτερον, η εμφάνιση είναι καλύτερη.

Για να επιλέξετε ένα όριο για την μπανιέρα θα πρέπει να βασιστείτε στο πλάτος του κενού. Ανάλογα με την απόσταση από τον τοίχο αλλάζει η σειρά εγκατάστασης:

• Εάν η απόσταση μεταξύ της μπανιέρας και του τοίχου είναι έως 3 cm, μπορείτε να εγκαταστήσετε αμέσως το κράσπεδο. Μόνο το κάτω ράφι του πρέπει να είναι φαρδύ - πρέπει να είναι 3 φορές φαρδύτερο από το κενό. Και ακόμη περισσότερο - σε αυτή την περίπτωση, μόνο οι σκληρές γωνίες είναι κατάλληλες - κεραμικές ή πλαστικές. Η ταινία του κρασπέδου είναι προτιμότερο να κολληθεί με ένα μικρό κενό λίγων χιλιοστών ή να προ-γεμίσει με ένα μείγμα τσιμέντου-άμμου.
• Εάν η απόσταση από το κράσπεδο μέχρι την μπανιέρα είναι μεγαλύτερη από 3 cm, πρέπει πρώτα να σφραγιστεί. Υπάρχουν τρεις επιλογές:
  • Συνδέστε τον ξυλότυπο από κάτω, ρίξτε σκυρόδεμα, μετά την πήξη (τρεις ή τέσσερις ημέρες τουλάχιστον) μπορείτε να συνεχίσετε να εργάζεστε.
  • Κλείστε το κενό με γυψοσανίδα ανθεκτική στην υγρασία σε δύο στρώσεις. Συναρμολογείται το πλαίσιο, το οποίο στερεώνεται στον τοίχο με πείρους και στην μπανιέρα - με αφρό τοποθέτησης ή υγρά καρφιά. Εάν το ράφι αποδειχθεί μεγάλο, τοποθετήστε κάθετα στηρίγματα. Σε γενικές γραμμές, συλλέξτε ένα πλήρες πλαίσιο. Στη στερεωμένη γυψοσανίδα μπορεί να τοποθετηθεί γωνία ή κεραμικά πλακίδια, εάν το κενό είναι πολύ μεγάλο και το πλάτος της γωνίας δεν είναι αρκετό για να την κλείσει.
  • Κάντε ένα σύνορο από το ίδιο κεραμίδι που έχει τοποθετηθεί στους τοίχους. Επιλογή γνωστή από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά σήμερα είναι ήδη αντιδημοφιλής.

    

Έχοντας καθορίσει την τεχνολογία σφράγισης του κενού, μπορείτε να επιλέξετε ένα πλαίσιο για την μπανιέρα. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται - πολλές διαφορετικές επιλογές, οπότε μπορεί να χαθείτε.

Πώς να αποκαταστήσετε την επίστρωση μιας παλιάς μπανιέρας διαβάστε εδώ.

Τύποι περιθωρίων μπανιέρας και η εγκατάστασή τους

Όλα τα σύνορα της μπανιέρας μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, καθεμία από τις οποίες έχει διάφορα υποείδη:

• πολυμερές και PVC:
• ορυκτό:
  • κεραμικά:
  • μάρμαρο:
  • γρανίτη.

Πιο προσιτά προϊόντα από την πρώτη ομάδα, είναι πιο εύκολο να εγκατασταθούν. Πιο ακριβά και δύσκολα εγκαθιστάτε κεραμικά, μαρμάρινα ή γρανιτένια σύνορα, αλλά φαίνονται επίσης πολύ πιο πολύχρωμα. Είναι αλήθεια ότι ο σχεδιασμός του μπάνιου πρέπει επίσης να είναι κατάλληλος.

Εγκατάσταση πλαστικών περιθωρίων και γωνιών

Αν μιλάμε για πλαστικά όρια για την μπανιέρα, μπορούν να τοποθετηθούν κάτω από τα πλακάκια και πάνω στα πλακάκια (ή σε οποιοδήποτε άλλο τελείωμα τοίχου). Το κράσπεδο στο πλακάκι δαπέδου της μπανιέρας εγκαθίσταται κατά τη διαδικασία του φινιρίσματος των τοίχων - το άνω άκρο του τοποθετείται κάτω από το πλακάκι. Αυτή η επιλογή είναι καλή, αλλά είναι αδύνατο να μετακινηθεί/αντικατασταθεί η μπανιέρα χωρίς να καταστραφεί το φινίρισμα.

Ο δεύτερος τύπος κράσπεδου τοποθετείται μετά το φινίρισμα των εργασιών. Σε αυτή την περίπτωση, η μπανιέρα απλώς προσαρτάται στον τοίχο και το υπάρχον κενό κλείνει με μία από τις πλαστικές ή πολυμερείς γωνίες.

Πλαστικά σύνορα, εγκατεστημένα στα πλακάκια, υπάρχουν διαφορετικά προφίλ, με διαφορετικά μεγέθη ραφιών. Τα ίδια τα άκρα αυτών των προϊόντων είναι ελαστικά και εφαρμόζουν σφιχτά στον τοίχο και στη συσκευή υγιεινής. Η συνήθης πλαστική γωνία φινιρίσματος είναι πιο άκαμπτη. Μπορεί να εγκατασταθεί ερμητικά μόνο σε λείο τοίχο - όχι σε πλακάκια και, κυρίως, όχι σε ανάγλυφα πλακάκια. Για τέτοιες περιπτώσεις, υπάρχει ένα σοβατεπί στο μπάνιο από PVC με ακμές από καουτσούκ. Οι λαστιχένιες άκρες αυτού του σοβατεπί εφαρμόζουν σφιχτά ακόμη και στους αρμούς μεταξύ των πλακιδίων και στο ανάγλυφο. Όπου η εφαρμογή δεν είναι αρκετά σφιχτή, η κόλλα ή το στεγανωτικό "δουλεύει".

Τι είδους συγκολλητικό σφραγιστικό να χρησιμοποιήσετε

Στις περισσότερες περιπτώσεις, εγκαταστήστε το κράσπεδο της μπανιέρας πάνω στο στεγανωτικό σιλικόνης. Αλλά μετά προκύπτουν προβλήματα: μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η ραφή σκουραίνει - αναπτύσσεται μούχλα. Πρέπει να αφαιρέσετε τα πάντα, να απολυμάνετε, να απολιπάνετε και να τα τοποθετήσετε στη θέση τους. Το διάστημα μεταξύ της κανονικής κατάστασης και της εμφάνισης μούχλας είναι διαφορετικό για όλους - από ένα έτος έως αρκετούς μήνες. Εξαρτάται από την ένταση της χρήσης, αλλά περισσότερο - από την παρουσία επαρκούς εξαερισμού στο μπάνιο. Εάν ο εξαερισμός είναι ανεπαρκής, μπορεί να ανθίσει μέσα σε λίγους μήνες.

Υπάρχει διέξοδος. Και ούτε καν μία:

1. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα στεγανωτικό για ενυδρεία. Δεν ανθίζει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες (ίσως υπάρχουν αντιβακτηριακά συστατικά στη σύνθεση). Όπως και τα συνήθη υδραυλικά, το στεγανωτικό ενυδρείου είναι λευκό, υπάρχει διαφανές. Μόνο η συσκευασία είναι συνήθως μικρή και η τιμή είναι υψηλότερη. Αλλά αξίζει τον κόπο.
2. Ανθεκτική στο νερό κόλλα. Οποιαδήποτε, αλλά καλή και αξιόπιστη. Αν χρειάζεστε ένα παράδειγμα - Moment Crystal. Φθηνή, αξιόπιστη. Αλλά ένα πράγμα: πρέπει να χρησιμοποιείται αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες. Στη συνέχεια, κρατάει για μεγάλο χρονικό διάστημα και οι μύκητες και η μούχλα σε αυτό δεν αναπαράγονται.
3. Καλό (διάβασε ακριβό, επώνυμο) στεγανωτικό με βάση τα πολυμερή MS. Είναι πραγματικά υδρόφοβο και συνεχίζει να απωθεί το νερό ακόμη και μετά από χρόνια, ενώ το συνηθισμένο ακρυλικό αρχίζει να διαρρέει μετά από 4-6 μήνες. Υπάρχουν μεταξύ των στεγανωτικών MS πολυμερών συνθέσεις με αντιβακτηριακά συστατικά που εμποδίζουν την ανάπτυξη μυκήτων και μούχλας. Μετά το στέγνωμα, παραμένουν ελαστικά, οπότε μικρές μετακινήσεις χυτοσιδηρών ή μεταλλικών μπανιέρες τις ανέχονται χωρίς προβλήματα.

Πώς να κολλήσετε έτσι ώστε να μην πέσει

Πολλοί άνθρωποι έχουν ήδη χρησιμοποιήσει το κράσπεδο για την μπανιέρα περισσότερες από μία φορές, αλλά κάθε φορά υπάρχουν προβλήματα - μετά από λίγο η γωνία ή το σοβατεπί πέφτει από τον τοίχο. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν χρησιμοποιείτε μια μπανιέρα, καμπίνα ντους - κινούνται τουλάχιστον λίγο, αλλά κινούνται. Μπορείτε βήμα μέσα στο δοχείο, κινείται λίγο, να βγει - και πάλι ελάχιστη, αλλά η κίνηση, ακουμπούσε στην άκρη της μπανιέρας - και πάλι μετακινήθηκε. Και έτσι κάθε φορά. Φυσικά, αν συνδέσετε το κράσπεδο στην μπανιέρα άκαμπτα, αργά ή γρήγορα θα πέσει. Μεγάλο εύρος κίνησης σε ακρυλικές μπανιέρες και δίσκους ντους, λιγότερο - σε χάλυβα και χυτοσίδηρο. Κατά συνέπεια, από τα ακρυλικά δοχεία το σοβατεπί πέφτει γρηγορότερα, στα υπόλοιπα κρατάει περισσότερο.

Για να αποφύγετε αυτό το πρόβλημα, τα όρια PVC για μια μπανιέρα ή ένα δίσκο ντους κολλάνε μόνο στον τοίχο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ακρυλικά δοχεία. Με αυτή τη μέθοδο εγκατάστασης, ένα στρώμα κόλλας στην κορυφή εμποδίζει τη διαρροή νερού στο κενό μεταξύ μπανιέρας και τοίχου. Το κάτω μέρος της γωνίας πιέζεται σφιχτά πάνω στο κράσπεδο (κατά την εγκατάσταση πρέπει να είναι καλά πατημένο), αποκλείοντας το νερό από το πλάι. Σε αυτή την περίπτωση, όλες οι κινήσεις αντισταθμίζονται ήρεμα από την ελαστικότητα του υλικού και το σοβατεπί συγκρατείται στον τοίχο.

Εάν δεν είστε ικανοποιημένοι με αυτή την επιλογή, αναζητήστε ένα στεγανωτικό, το οποίο μετά την ξήρανση παραμένει αεροστεγές (ειδικότερα, πρόκειται για τα ίδια στεγανωτικά με βάση τα πολυμερή MS). Για τις μπανιέρες από χυτοσίδηρο και χάλυβα θα είναι κατάλληλο, το περίγραμμα της μπανιέρας θα κρατήσει. Για το ακρυλικό, δυστυχώς, δεν αποτελεί επιλογή - πολύ μεγάλη μετακίνηση.

Γιατί κάτω από το σοβατεπί βρωμάει

Υπάρχει μια άλλη δυσάρεστη στιγμή που συχνά εμφανίζεται μετά την εγκατάσταση του κράσπεδου PVC για το μπάνιο - μια δυσάρεστη οσμή κάτω από το πλαστικό. Δεν είναι δυνατόν να γίνει αεροστεγής η σύνδεση 100%, αν και παραμένουν μικροσκοπικά κενά. Το νερό εισχωρεί μέσα σε αυτά και παραμένει εκεί. Μετά από λίγο, το νερό σαπίζει, αρχίζει να εκπέμπει την ίδια οσμή. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της αποδεκτής τεχνολογίας εγκατάστασης των σοβατεπιών μπάνιου - συνιστάται να γεμίσετε πρώτα το κενό μεταξύ της μπανιέρας και του στεγανωτικού τοίχου και στη συνέχεια να εγκαταστήσετε το σοβατεπί. Η ιδέα είναι σαφής - έτσι ώστε το νερό που μπήκε κάτω από το σοβατεπί να μην διαρρέει κάτω από την μπανιέρα. Και έτσι συμβαίνει - το νερό παραμένει στο εναπομείναν κενό, από όπου "μυρίζει".

Για να αποφύγετε μια τέτοια ενόχληση, είναι προτιμότερο να εγκαταστήσετε το κράσπεδο για την μπανιέρα αμέσως στον τοίχο, χωρίς να γεμίσετε το κενό με τίποτα. Ναι, με μια τέτοια εγκατάσταση, μερικές σταγόνες νερού μπορεί να διαρρεύσουν κάτω από την μπανιέρα. Αλλά αυτή η ποσότητα δεν θα προκαλέσει καμία ζημιά, με επαρκή αερισμό μετά από λίγο η υγρασία θα στεγνώσει.

Η σειρά εγκατάστασης των πλαστικών συνόρων για το μπάνιο

Με όλες τις διαφορές στη μέθοδο τοποθέτησης προφίλ διαφορετικών τύπων, υπάρχει μια συγκεκριμένη ακολουθία ενεργειών που τηρείται και οδηγεί σε ένα καλό αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές, είναι απαραίτητο να ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο:

• Εάν υπάρχει παλιό σοβατεπί ή κράσπεδο, αφαιρείται. Από τους τοίχους και το κράσπεδο αφαιρούνται τα υπολείμματα στεγανωτικού ή κόλλας. Για να το κάνετε αυτό, συνήθως χρησιμοποιείτε ένα μαχαίρι, μπορείτε να ταπετσαρώσετε.

  

• Κάτω από το κράσπεδο παρατηρείται συχνά μούχλα, αφαιρείται με ένα πανί εμποτισμένο σε οποιοδήποτε απορρυπαντικό, και στη συνέχεια όλα λιπαίνονται με αντιβακτηριακό εμποτισμό. Υπάρχουν πολλά από αυτά στα καταστήματα, επιλέγετε αυτό που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες σας. Ενεργείτε σύμφωνα με τις οδηγίες - τηρείτε το χρόνο έκθεσης, τον αριθμό των στρώσεων κ.λπ.
• Αφού στεγνώσει ο αντιβακτηριακός εμποτισμός, ο τοίχος και η άκρη πρέπει να απολιπανθούν. Για να το κάνετε αυτό, πάρτε ένα πανί εμποτισμένο με διαλύτη ή οινόπνευμα και σκουπίστε τα πάντα καλά. Περιμένετε μέχρι να στεγνώσουν όλα. Μπορείτε να επιταχύνετε τη διαδικασία με ένα πιστολάκι μαλλιών, δεν χρειάζεται να σκουπίζετε.

  

• Το επιλεγμένο κράσπεδο δοκιμάζεται και κόβεται στο μέγεθος. Στις αρθρώσεις των δύο τμημάτων χρησιμοποιούνται οι τυποποιημένες γωνίες (αν υπάρχουν) ή οι γωνίες κόβονται υπό γωνία 45°. Το πλαστικό μπορεί να κοπεί με μεταλλικό ψαλίδι ή να κοπεί με σιδηροπρίονο, το οποίο είναι σταθερή λεπίδα με λεπτό δόντι (μπορεί να είναι ειδικό για πλαστικό, αλλά θα λειτουργήσει για μέταλλο). Η άκρη σε κάθε περίπτωση ιδανική δεν επιτυγχάνεται. Είναι σε μια τέλεια αντιστοιχία να φέρει μια λίμα ή γυαλόχαρτο με διαφορετικό μέγεθος κόκκου, σταθερό στη ράβδο (κόβοντας κομμάτια αφήστε μερικά χιλιοστά για να ταιριάζει). Όταν το αποτέλεσμα της ένωσης των δύο κομματιών σας ικανοποιεί, προχωρήστε στο επόμενο σημείο.
• Οι επόμενες ενέργειες εξαρτώνται από τον τύπο του επιλεγμένου κράσπεδου. Μπορεί να είναι αυτοκόλλητες. Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί η προστατευτική ταινία, να τοποθετηθεί το κράσπεδο για το λουτρό και να πιεστεί καλά. Εάν πρόκειται απλώς για σοβατεπί από PVC, προηγουμένως στον τοίχο ή/και στα ράφια του σοβατεπιού εφαρμόζεται κόλλα-σφραγιστικό, μετά την οποία εγκαθίσταται, καλά πατημένο.
• Το στεγανωτικό που προεξέχει κάτω από τη σανίδα σκουπίζεται αμέσως με ένα μαλακό πανί. Κάντε το χωρίς δισταγμό - αν σκληρύνει θα είναι δύσκολο να καθαριστεί.

  

Αυτό είναι όλο. Το πλαίσιο για την μπανιέρα έχει τοποθετηθεί. Τώρα πρέπει να περιμένετε για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να σκληρύνει και να σταθεροποιηθεί η σύνθεση. Το ακριβές χρονικό διάστημα εξαρτάται από τον τύπο της κόλλας/σφραγίδας που χρησιμοποιείται και μπορεί να διαρκέσει από μερικές ώρες έως μερικές ημέρες.

Σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο τοποθετείται και αυτοκόλλητη (συνοριακή) ταινία για το φινίρισμα της άρθρωσης του μπάνιου και του τοίχου. Αυτός είναι ένας φθηνός και γρήγορος τρόπος για να σφραγιστεί ένα κενό μικρού μεγέθους. Διαρκεί ένα τέτοιο φινίρισμα μπορεί να είναι μόνο ελαφρώς λιγότερο από το πλαστικό, αλλά υπάρχει λιγότερη τριβή με αυτό, αν και όλα τα στάδια των προπαρασκευαστικών εργασιών παραμένουν σε ισχύ.

Υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να θυμάστε αν εγκαταστήσετε το κράσπεδο σε μια ακρυλική μπανιέρα. Πριν κολλήσετε την μπανιέρα περισσότερο από το να μην είναι μισογεμάτη με νερό και σε αυτή τη μορφή αφήστε την μέχρι να πολυμεριστεί το στεγανωτικό.

Μέθοδοι συγκόλλησης του κράσπεδου με αυτοκόλλητη ταινία και εύκαμπτη (ελαστική) άκρη

Φαίνεται μόνο ότι είναι εύκολο να εγκαταστήσετε μια λωρίδα πλαστικού με συγκολλητικό στρώμα. Καθόλου: πρέπει να την τοποθετήσετε αμέσως στη θέση της, αφού είναι εξωπραγματικό να μετακινήσετε το σοβατεπί. Η αποκόλληση σε μια αποτυχημένη προσπάθεια δεν είναι επίσης η καλύτερη λύση - μέρος της κόλλας παραμένει στα πλακάκια και στην πλευρά της μπανιέρας/του ντουζιέρας. Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει να εξασκηθείτε χωρίς να αφαιρέσετε πρώτα την προστατευτική ταινία.

Ακόμη και αν καταφέρατε αμέσως να φυτέψετε το κράσπεδο στη θέση του, δεν είναι όλα τόσο ρόδινα με τα σοβατεπί αυτού του τύπου. Το γεγονός είναι ότι η ταινία, στην οποία είναι προσαρτημένες, είναι αρκετά παχιά και μάλιστα πιέζεται σφιχτά στον τοίχο και οι άκρες των άκρων δεν εφαρμόζουν τόσο σφιχτά. Είναι πολύ πιθανό να υπάρξει διαρροή σε ορισμένα σημεία, ιδίως στις ραφές.

Αν σας αρέσει πολύ αυτό το είδος σοβατεπί για το μπάνιο, μπορείτε να το κολλήσετε στην κόλλα/στεγανωτικό. Για να το κάνετε αυτό, αφαιρέστε την αυτοκόλλητη ταινία, εφαρμόστε κόλλα στην κάτω πλευρά, τοποθετήστε την στη θέση της και πιέστε την πολύ καλά. Το στρώμα της κόλλας είναι λεπτό, το σοβατεπί πιέζεται πολύ σφιχτά, οι διαρροές είναι σχεδόν αδύνατες.

Και ένα άλλο σημείο - για να αποφύγετε το σχίσιμο του κράσπεδου, στην πλευρά που είναι συνδεδεμένη με την μπανιέρα μην εφαρμόζετε κόλλα (όπως περιγράφεται παραπάνω).

Τεχνολογία εγκατάστασης κεραμικού κράσπεδου για την μπανιέρα

Τα κεραμικά σύνορα αποτελούνται από ευθύγραμμα, γωνιακά και ακραία στοιχεία. Ο αριθμός των ευθύγραμμων στοιχείων βασίζεται στο μέγεθος της μπανιέρας / του δίσκου ντους, οι γωνίες και τα άκρα στην τυπική τοποθέτηση για μια μπανιέρα απαιτούν δύο, για μια γωνία δίσκου ντους μπορεί να είναι μία. Ο αριθμός των ευθύγραμμων στοιχείων θα πρέπει να λαμβάνεται με ένα μικρό απόθεμα - για το κλάδεμα.

Είναι επιθυμητό να επιθεωρούνται όλα τα στοιχεία πριν από την τοποθέτηση. Εάν υπάρχει ανάγκη (οι αρθρώσεις είναι ανακριβείς, υπάρχουν διαφορές στο πάχος κ.λπ.), η πίσω πλευρά μπορεί να δουλευτεί με λίγο αρχείο. Είναι προτιμότερο να μην χρησιμοποιήσετε μπολγκάρκα - πολύ μεγάλη πιθανότητα να κάνετε περισσότερη ζημιά παρά να διορθώσετε.

Μέθοδοι εγκατάστασης

Η μέθοδος εγκατάστασης του κεραμικού κράσπεδου εξαρτάται από το φινίρισμα του τοίχου και το μέγεθος του κενού. Εάν πρόκειται για πλακάκι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αδιάβροχη κόλλα. Εάν το πλακάκι είναι ανάγλυφο ή ο τοίχος είναι απλώς σοβατισμένος, η εγκατάσταση στην κόλλα δεν δίνει το απαιτούμενο επίπεδο στεγανότητας. Σε αυτή την περίπτωση, τοποθετήστε το κεραμικό πλαίσιο για την μπανιέρα σε ειδική κόλλα για πλακάκια για υγρούς χώρους. Πωλείται σε σακούλες σε ξηρή μορφή, πριν από τη χρήση, μέρος της αναμιγνύεται με νερό σε ομοιογενή κατάσταση.

Ακολουθία ενεργειών

Η όλη διαδικασία αποτελείται από μια αλληλουχία βημάτων:

Η διαδικασία τοποθέτησης ενός κεραμικού περιγράμματος για το μπάνιο δεν διαφέρει πολύ από την τοποθέτηση πλακιδίων. Οι ενέργειες είναι οι ίδιες. Ευθυγραμμίστε τα στοιχεία θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν σε δύο επίπεδα - έτσι ώστε τόσο οι άκρες όσο και το επίπεδο πήγαν ομοιόμορφα και χωρίς σταγόνες.