Εγκατάσταση κρασπέδων με τα χέρια σας

Κατά τη διαμόρφωση παρτεριών και μονοπατιών, τη διακόσμηση της αυλής ή της παρακείμενης περιοχής, είναι συχνά απαραίτητο να εγκαταστήσετε διαχωριστικά. Τις περισσότερες φορές για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται κράσπεδα (που ονομάζονται επίσης κράσπεδα). Και η εγκατάσταση του κράσπεδου δεν είναι τόσο δύσκολη ώστε να προσκαλέσετε απαραίτητα μια ομάδα. Είναι πολύ πιθανό να τα καταφέρουν με τα δικά τους χέρια. Σε κάθε περίπτωση, με βοηθούς.

Σκοπός και τύποι κρασπέδων

Τα κράσπεδα χρησιμοποιούνται για τον διαχωρισμό περιοχών με διαφορετικές επιφάνειες ή/και διαφορετικά φορτία. Μπορούν να διαχωρίσουν τα μονοπάτια από το γκαζόν, τα παρτέρια, τον κήπο ή τον λαχανόκηπο, να χρησιμεύσουν ως όριο μεταξύ πεζών και οδοστρώματος κ.λπ.

Εκπληρώνουν πολλές λειτουργίες ταυτόχρονα:

• χρησιμεύουν για τον οπτικό σχεδιασμό των μονοπατιών,
• ανακατανομή του φορτίου,
• προστατεύουν τα μονοπάτια από το ξέπλυμα και την καταστροφή.

Εάν θέλετε τα μονοπάτια να χρησιμεύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να εγκαταστήσετε ένα κράσπεδο κατά μήκος της άκρης. Συγκρατεί όλα τα υλικά, εμποδίζοντάς τα να σπάσουν ή να αλλάξουν σχήμα.

Τα κράσπεδα ή κράσπεδα υπάρχουν σε διαφορετικά μεγέθη, τα κατασκευάζουν από διαφορετικά υλικά, εφαρμόζουν διαφορετικές τεχνολογίες. Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι τα κράσπεδα από σκυρόδεμα, αλλά υπάρχουν και πλαστικά, δονητικά.

Τύποι κράσπεδων και πεζοδρομίων από σκυρόδεμα

Τα κράσπεδα από σκυρόδεμα είναι τα πιο συνηθισμένα, υπάρχουν διάφορα μεγέθη. Τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες:

• Roadstone. Πιο φαρδύς και ψηλός, συχνά με οπλισμό στο εσωτερικό του (μία ή δύο χαλύβδινες ράβδοι διαμέτρου 12-14 mm). Χρησιμοποιείται για το διαχωρισμό του οδοστρώματος και του πεζόδρομου.
• Πεζοδρόμιο (ονομάζεται επίσης κράσπεδο, κράσπεδο κήπου ή πεζοδρομίου). Μικρότερο σε μέγεθος και βάρος, χωρίς οπλισμό. Συνήθως διαχωρίζει τους διαδρόμους από τους χλοοτάπητες. Μπορεί να αντέξει βραχυπρόθεσμες συγκρούσεις επιβατικού αυτοκινήτου. Για σοβαρότερα και μόνιμα φορτία δεν είναι επιθυμητό να τοποθετηθούν, καθώς φθείρονται.

Άλλοι τύποι πεζοδρομίων για την περίφραξη του οδοστρώματος δεν χρησιμοποιούνται, καθώς δεν έχουν επαρκή αντοχή.

Οι δρόμοι δεν είναι πάντα ευθύγραμμοι - υπάρχουν καμπύλες. Απότομες στροφές σε μια γωνία είναι εύκολο να γίνει - βάλτε στην επιθυμητή γωνία, και το μέρος της σύνδεσης για να καθορίσει το σκυρόδεμα κονίαμα. Για ομαλές στροφές υπάρχουν τεμάχια ακτίνας με διαφορετικές ακτίνες στρογγυλοποίησης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ενός φράχτη για στρογγυλά, οβάλ παρτέρια.

Διαστάσεις

Τα κράσπεδα παράγονται συνήθως με μήκος 1000 mm, ενώ εκείνα που έχουν σχεδιαστεί για να διαχωρίζουν τα μονοπάτια των πεζών από το γόνιμο έδαφος - με μήκος 850 mm. Υπάρχουν επίσης στοιχεία με μήκος 500 και 400 mm. Συνήθως πρόκειται για κράσπεδα για μονοπάτια από πλάκες πεζοδρομίου. Παράγονται όχι μόνο με την τεχνολογία του χυτού σκυροδέματος, αλλά και με την τεχνολογία της δονητικής πρέσας, η οποία χρησιμοποιείται για την παραγωγή των ίδιων των πλακών πεζοδρομίου.

Όσον αφορά το ύψος, το κράσπεδο μπορεί να είναι:

• 300 mm - για να διαχωρίζεται το πεζοδρόμιο από το οδόστρωμα,
• 200 mm, 180 και 150 mm - για μονοπάτια.

Σε πλάτος 200, 180 mm (πέτρα οδοστρώματος), 150, 100, 80 mm (πέτρα πεζοδρομίου).

Εγκατάσταση του πεζοδρομίου σε μίγμα άμμου-τσιμέντου ή σκυροδέματος

Σε εδάφη επιρρεπή σε ανύψωση, εγκαταστήστε το κράσπεδο θα πρέπει να εγκατασταθεί στην επίχωση από άμμο και θραυστό λίθο, στην κορυφή του οποίου τοποθετείται ένα στρώμα σκυροδέματος, σε αυτό τοποθετείται το κράσπεδο. Με μια τέτοια εγκατάσταση τα κράσπεδα στέκονται για χρόνια χωρίς προβλήματα. Η σειρά των ενεργειών έχει ως εξής:

• Με τη βοήθεια μανταλωτών που τοποθετούνται σε καίρια σημεία και σχοινιών που τεντώνονται μεταξύ τους, γίνονται σημάνσεις.
• Σύμφωνα με τις σημάνσεις σκάψτε μια τάφρο. Το πλάτος πρέπει να είναι τέτοιο ώστε στις πλευρές της εγκατεστημένης πέτρας να υπάρχει απόσταση 10-15 cm σε κάθε πλευρά. Το βάθος επιλέγεται έτσι ώστε το στρώμα των πατημένων μπάζων στο κάτω μέρος ήταν τουλάχιστον 10 cm, στην κορυφή - τουλάχιστον 5 cm του κονιάματος άμμου-τσιμέντου, και το ίδιο το κράσπεδο αυξήθηκε πάνω από την επιφάνεια του μονοπατιού κατά τουλάχιστον μερικά εκατοστά (πόσο ακριβώς - εξαρτάται από την επιθυμία σας).

  

• Ο πυθμένας της έτοιμης τάφρου ισοπεδώνεται και συμπιέζεται (όταν χρησιμοποιείται δονητική πλάκα, το πλάτος της τάφρου κατασκευάζεται ανάλογα με το πλάτος της πλάκας).
• Τοποθετήστε μια στρώση γεωυφάσματος με πυκνότητα τουλάχιστον 160 g/m². Αυτό το στρώμα είναι απαραίτητο για να αποτρέψει την ανάμιξη της άμμου και της θραυστής πέτρας με το χώμα. Αυξάνει τη διάρκεια ζωής του κράσπεδου, μειώνει την πιθανότητα μετατοπίσεων κατά τη διάρκεια της εαρινής διόγκωσης.
• Χύνεται μια στρώση χονδρόκοκκης άμμου ή θραυστού λίθου χονδρόκοκκης ή μέσης διαβάθμισης (20-40 mm). Το ελάχιστο στρώμα είναι 10 cm, το βέλτιστο στρώμα είναι 15 cm. Η θραυσμένη πέτρα συμπιέζεται.
• Αναμιγνύεται ένα παχύ κονίαμα από άμμο (3-4 μέρη) και τσιμέντο (1 μέρος) (πολύ λίγο νερό, μόνο για να μπορεί να ανακατευτεί). Τοποθετείται σε πάχος 5-7 cm (καλύτερα 7 cm) πάνω στη θραυστή πέτρα.

  

• Στο σκυρόδεμα τοποθετείται κράσπεδο, ισοπεδώνεται στο επίπεδο (στον ορίζοντα ή με κλίση - εξαρτάται από τη γεωλογία του χώρου).
• Γύρω από το εγκατεστημένο και εκτεθειμένο στην επιθυμητή θέση θραύσμα τοποθετείται μια κλειδαριά από μείγμα άμμου-τσιμέντου πάχους 5-7 cm και ύψους περίπου 10 cm.
• Μετά την πήξη του σκυροδέματος, ο υπόλοιπος ελεύθερος χώρος μεταξύ του τοποθετημένου κράσπεδου και της άκρης της τάφρου γεμίζεται με άμμο ή θραυστό λίθο, συμπιέζεται και στη συνέχεια καλύπτεται με χώμα.

Εάν ακολουθηθεί αυτή η τεχνολογία τοποθέτησης του πεζοδρομίου, η πιθανότητα να μετακινηθεί το πεζοδρόμιο από τη θέση του κατά τη διάρκεια της ανύψωσης είναι πολύ μικρή.