Φθηνά μονοπάτια κήπου με τα χέρια σας

Η διάταξη και η διάταξη του χώρου προβλέπει τη δημιουργία μονοπατιών. Και οι απαιτήσεις για αυτά είναι αρκετά σοβαρές: πρέπει να είναι αξιόπιστα, άνετα, λειτουργικά, λειτουργικά, όμορφα και πολύ επιθυμητά - φθηνά. Σχετικά με το πώς να κάνουν μονοπάτια κήπου με τα χέρια τους με λίγα έξοδα θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο.

Τι να κάνετε μονοπάτια

Η κάλυψη του μονοπατιού είναι στερεή ή χύμα. Για τη δημιουργία στερεάς επικάλυψης χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα υλικά:

• Σκυρόδεμα. Τα τσιμεντοποιημένα μονοπάτια δεν είναι απλώς μια συνηθισμένη γκρίζα ταινία. Εκτός από το γεγονός ότι υπάρχουν χρωστικές ουσίες και μπορεί να χρωματιστεί αν το επιθυμείτε. Υπάρχουν επίσης καλούπια για την άμεση έκχυση επί τόπου. Αποδεικνύεται σπιτικά πλακάκια πλακόστρωσης. Μια άλλη επιλογή είναι να χύσετε μόνοι σας μικρές πλάκες σκυροδέματος του επιθυμητού μεγέθους και στη συνέχεια να τις τοποθετήσετε στην επίχωση. Παραδείγματα σχεδιασμού βλέπετε στη φωτογραφία.
• Plitnjak. Πρόκειται για μια φυσική πέτρα που πριονίζεται σε πλάκες. Τοποθετείται πάνω στην προετοιμασμένη βάση (περίπου σε αυτό το σημείο), τα κενά γεμίζουν με επίχωση. Αποδεικνύεται όμορφο, αξιόπιστο, αντιολισθητικό. Δεν είναι χωρίς λόγο ότι τα πέτρινα μονοπάτια από πλακόστρωτο είναι τόσο αγαπητά από τους σχεδιαστές τοπίου.

  

  Επίχωση - ένα από τα σημαντικά στοιχεία που διαμορφώνουν την εμφάνιση

  

  Σε αυτή τη μορφή του μονοπατιού πλακόστρωση δεν σπάει το γκαζόν, και είναι άνετο να περπατήσει σε

  

  Το χρώμα της πέτρας μπορεί να είναι οποιοδήποτε

  

• Τούβλο. Συνηθισμένο κεραμικό τούβλο - ένα όμορφο υλικό, αλλά όχι για μονοπάτια. Απορροφά την υγρασία, αν στη συνέχεια το υγρό παγώσει, σπάει σε κομμάτια. Εάν πρόκειται να κάνετε ένα μονοπάτι από σπασμένα τούβλα, τότε λίγο πολύ κανονικά περπατάτε σε αυτό μπορεί να είναι μόνο μερικά χρόνια. Στη συνέχεια, θα πρέπει να το ξανακάνετε. Τα κενά που θα προκύψουν θα πρέπει να γεμίσουν με χοντρή άμμο ή λεπτή θραυστή πέτρα. Πολύ περισσότερο στο μονοπάτι θα χρησιμεύσει τούβλο κλίνκερ, αλλά αυτή η επιλογή χαμηλού κόστους δεν μπορεί να ονομαστεί: το κόστος ενός τεμαχίου πολλών δεκάδων ρούβλια.

  

  Αρκετά όμορφα μονοπάτια από το παλιό τούβλο. Και αν η επίχωση γίνει στις πλευρές και στις ραφές, θα είναι μια ομορφιά σε γενικές γραμμές

  

  Πρόκειται για δύο τύπους τούβλων - κεραμικά και πελεκημένα από γρανίτη

  

  Ένα μονοπάτι από τούβλα από κλίνκερ - όμορφο, τίποτα να πούμε.... αλλά ίσως πολύ όμορφο για έναν κήπο;

• Ξύλο. Ένα τέτοιο φαινομενικά ακατάλληλο υλικό, αλλά με την κατάλληλη επεξεργασία μπορεί να χρησιμεύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, πολλά μονοπάτια φτιαγμένα με τα χέρια τους από ξύλο, μπορούν να χαρακτηριστούν ως χαμηλού κόστους. Για παράδειγμα, εφευρέθηκε για να χρησιμοποιήσει κούτσουρα και κλαδέματα δέντρων ως κράσπεδα ή κάλυψη. Επίσης, κάνουν καταστρώματα από καλά επεξεργασμένες σανίδες - καλύτερα πεζούλες, αλλά αν όχι, θα ταιριάζει και από το παλιό πάτωμα.
• Πλαστικό. Υπάρχουν πλακάκια για μονοπάτια κήπου ακριβώς από πλαστικό - πολυαιθυλένιο ή πολυπροπυλένιο. Έχει τετράγωνο σχήμα και σύστημα κλειδαριών, τα οποία συνδέονται το ένα με το άλλο. Μπορεί να τοποθετηθεί απευθείας πάνω στο γκαζόν ή προηγουμένως να καταπατηθεί στη ντάκα ή στα μονοπάτια του χώρου. Αυτή η επιλογή είναι γρήγορη και φθηνή. Μπορεί σίγουρα να ονομαστεί "χαμηλού κόστους". Είναι καλύτερα, βέβαια, να κάνετε μια επίχωση από θραυστό λίθο και άμμο σύμφωνα με τους κανόνες και να τοποθετήσετε από πάνω πλαστικά στοιχεία. Αυτό είναι ήδη λίγο πιο μακρύ και πιο ακριβό. Υπάρχει ακόμα η σεμνή, αλλά πολύ όμορφη επιλογή των πλαστικών πλακιδίων για μονοπάτια. Υπάρχει επίσης ένα "παρκέ κήπου". Πρόκειται για πλάκες ή σανίδες από σύνθετο ξύλο-πολυμερές - WPC (είναι στη φωτογραφία, που μοιάζουν ακριβώς με παρκέ). Το υλικό αυτό εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα. Μοιάζει και αισθάνεται σαν ξύλο, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα μείγμα από αλεύρι ξύλου και πολυμερές. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη επίστρωση, αλλά εδώ είναι το κόστος τους το κόστος δεν είναι μέτριο. Αν και δεν είναι υπέροχο.
• Βότσαλα. Πρόκειται για στρογγυλεμένες φυσικές πέτρες που βρίσκονται στις όχθες ποταμών ή λιμνών. Για την κατασκευή μονοπατιών είναι πιο κατάλληλα πιο επίπεδα βότσαλα. Έρχονται σε διάφορες αποχρώσεις του γκρι, του μαύρου, του λευκού, μερικές φορές μπορείτε να βρείτε και καστανοκόκκινα. Από αυτές τις πέτρες, στοιβαγμένες η μία με την άλλη στενά, αποκτούν μια εκπληκτική ομορφιά μωσαϊκά μονοπάτια. Αλλά αυτή είναι μια δραστηριότητα για τους επιμελείς και επίμονους. Όσοι δεν έχουν αρκετή υπομονή, μπορούν να βρουν μεγάλους επίπεδους ογκόλιθους ή μεγάλα βότσαλα και να τα τοποθετήσουν στην άμμο. Αυτό δεν είναι τόσο πολυτελές, αλλά όχι λιγότερο αξιόπιστο. Μπορείτε επίσης να κάνετε το ίδιο με γρανίτη ή άλλες παρόμοιες πέτρες. Είναι σημαντικό τουλάχιστον η μία άκρη να είναι σχετικά επίπεδη. Αυτό το επίπεδο μέρος και να τοποθετηθεί, το υπόλοιπο θάβεται. Η εργασία δεν είναι εύκολη, αλλά το μονοπάτι θα είναι δυνατό όχι μόνο να περπατήσει, αλλά και να οδηγήσει.

  

  Διαφορετικοί τύποι μονοπατιών από βότσαλα

  

  Τα μεγάλα βότσαλα δεν απαιτούν τόσο πολύ χρόνο για την τοποθέτηση

  

  Όμορφα μονοπάτια με βότσαλα στον κήπο.

  

  Από μια μεγάλη φυσική πέτρα, μπορείτε να στρώσετε αρκετά καλές γωνίες

• Χρήσιμα υλικά. Τα μονοπάτια της Ντάτσα είναι φτιαγμένα από παλιά λάστιχα και μπουκάλια.

Υπάρχουν επίσης μονοπάτια με χυτή επιφάνεια: πρόκειται για χαλίκι ή θραυστή πέτρα. Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι με ένα μικρό στρώμα 2-3 cm και με επαρκή συμπίεση, είναι βολικό να περπατάτε πάνω τους. Εάν το στρώμα είναι λίγο περισσότερο, δημιουργούνται ανομοιομορφίες κατά το περπάτημα και το περπάτημα αυτό είναι κουραστικό. Ως εκ τούτου, όπως έχετε δει σε πολλές φωτογραφίες, το χαλίκι και η θραυστή πέτρα χρησιμοποιούνται ως επίχωση, στην οποία τοποθετούνται άκαμπτα στοιχεία από άλλα υλικά. Αν γίνει σωστά, αυτό είναι βολικό: το χαλίκι διοχετεύει καλά το νερό και δεν σχηματίζονται λακκούβες. Όσοι δεν τους αρέσει το γκρι χρώμα, μπορείτε να συμβουλεύσετε να το βάψετε: πολλοί σχεδιαστές το κάνουν αυτό όταν οργανώνουν rockeries.

Σχετικά με τα μυστικά του σχεδιασμού οικοπέδων, διαβάστε εδώ.

Πώς να φτιάξετε μονοπάτια κήπου με τα χέρια σας

Δεν αρκεί να γνωρίζετε τι μπορείτε να κάνετε μονοπάτια κήπου με τα χέρια σας. Πρέπει επίσης να ξέρετε πώς να τα φτιάξετε σωστά, ώστε να μην εξυπηρετεί μία εποχή και όχι δύο. Η τοποθέτηση διαφορετικών υλικών μπορεί να είναι ελαφρώς διαφορετική, αλλά υπάρχουν μερικοί κανόνες και ενέργειες που επαναλαμβάνονται σε κάθε τεχνολογία.

Τοπρώτος κανόνας: όταν τοποθετείται ή διαμορφώνεται το οδόστρωμα του μονοπατιού, γίνεται με ελαφρά κλίση. Εάν το υλικό το επιτρέπει, γίνεται κλίση μερικών εκατοστών και στις δύο πλευρές του κέντρου. Εάν, για παράδειγμα, χυθεί μονοπάτι από σκυρόδεμα, η κλίση διαμορφώνεται προς μία κατεύθυνση - μακριά από το σπίτι, εάν αυτό βρίσκεται κοντά. Η κλίση γίνεται προς το χαμηλότερο μέρος του χώρου, εάν το μονοπάτι βρίσκεται σε πλαγιά.

Ο δεύτερος κανόνας: κάτω από οποιοδήποτε επίχρισμα απαιτεί προετοιμασία της βάσης. Εάν τοποθετήσετε πέτρες (για παράδειγμα) απευθείας στον πηλό ή την άργιλο, το όφελος, φυσικά, θα είναι - θα είναι σίγουρα πιο άνετο να περπατήσετε, αλλά οι πέτρες μετά από λίγο "προσκολλημένες". Απλώς θα βυθιστούν μέσα στον πηλό. Θα χρειαστεί πολύ περισσότερος χρόνος αν κάνετε μια επίχωση. Και αν κάνετε ένα μαξιλάρι αποστράγγισης και ένα κράσπεδο, η αποστράγγιση του νερού θα είναι ακόμη πιο αποτελεσματική και όλα θα φαίνονται ακόμη πιο όμορφα.

Ο τρίτος κανόνας: το επίπεδο του οδοστρώματος πρέπει να είναι κατά μερικά εκατοστά υψηλότερο από τη γειτονική περιοχή. Τότε το νερό θα κατεβαίνει γρήγορα, θα είναι πιο βολικό να καθαρίζεται και ο καθαρισμός θα χρειάζεται λιγότερο συχνά: δεν θα ρέει διαβρωμένο χώμα ούτε κατά τη διάρκεια των βροχών, ούτε κατά το πότισμα των παρτεριών, που συχνά γίνονται κατά μήκος των μονοπατιών.

Για το πώς να φτιάξετε όμορφα κρεβάτια διαβάστε εδώ.

Οδηγίες βήμα προς βήμα

Κάνοντας μονοπάτια κήπου με τα χέρια σας, ξεκινήστε με σημάνσεις. Ιδανικά, το μέγεθος και το σχήμα θα πρέπει να το βάλετε στο σχέδιο του χώρου και η σήμανση θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το έργο. Αλλά τις περισσότερες φορές όλα γίνονται τοπικά. Για να βλέπετε πιο καθαρά το μελλοντικό μονοπάτι, τα περιγράμματά του μπορούν να προ-χύνεται με λευκή άμμο ή κάτι παρόμοιο. Αν το σχήμα είναι ικανοποιητικό, μπορείτε να σφυρηλατήσετε τα μανταλάκια και να τεντώσετε σπάγκο μεταξύ τους, αλλά μπορείτε να εργαστείτε για το ράντισμα.

Στη συνέχεια, για να φτιάξετε ένα μονοπάτι από πέτρα, πλάκες, τούβλα, κυβόλιθους, βότσαλα και άλλα παρόμοια υλικά, οι ενέργειες έχουν ως εξής:

• Μεταξύ των δύο σημείων, αφαιρείται ο χλοοτάπητας. Το βάθος της τάφρου πρέπει να είναι περίπου 15-25 cm.
• Το κράσπεδο σκάβεται κατά μήκος της άκρης, εάν προβλέπεται.
• Ο πυθμένας της τάφρου εξομαλύνεται με την αφαίρεση ριζών, λίθων, εξαλείφοντας σημαντικές τρύπες ή λοφίσκους. Ο πυθμένας συμπιέζεται (συμπίεση στην παρακάτω φωτογραφία).
• Ρίξτε ένα στρώμα από θρυμματισμένη πέτρα χονδρόκοκκου ή μεσαίου κλάσματος. Για να εξοικονομήσετε τον προϋπολογισμό, μπορείτε να ρίξετε σπασμένα τούβλα, άλλα μεγάλα οικοδομικά συντρίμμια. Αν έχετε μια δονητική πλάκα - μεγάλη, αν όχι, πάρτε κάτι παρόμοιο με το εργαλείο στη φωτογραφία (μπορείτε να κάνετε ένα μεγάλο κούτσουρο, στο οποίο να καρφώσει σε όλη τη λαβή κοπής). Χρησιμοποιήστε αυτό το εργαλείο για να ισοπεδώσετε τον πυθμένα. Εάν έχετε γεμίσει τα συντρίμμια, πρέπει να ρίξετε λίγη θρυμματισμένη πέτρα από πάνω και να την πατήσετε και πάλι.

  

• Τοποθετήστε ένα στρώμα γεωυφάσματος από πάνω. Οι άκρες του ανυψώνονται στην ίδια ευθεία με τα όρια ή και λίγο ψηλότερα. Είναι προτιμότερο να μην παραλείψετε αυτό το στρώμα. Δεν επιτρέπει την ανάμιξη της άμμου, η οποία συνήθως χύνεται πάνω από τη θραυστή πέτρα, εμποδίζει την εκβλάστηση των ριζών των φυτών που καταστρέφουν το μονοπάτι. Πολύ χρήσιμο πράγμα.
• Η άμμος χύνεται πάνω στο γεωύφασμα. Η στρώση της πρέπει να είναι τέτοια ώστε η στρώση να είναι λίγο υψηλότερη από το γενικό επίπεδο του χώρου. Η άμμος διασκορπίζεται πρώτα με φτυάρι και στη συνέχεια, ομοιόμορφα κατανεμημένη, ισοπεδώνεται με τσουγκράνα. Στη συνέχεια συμπιέζεται και ισοπεδώνεται. Για να ισοπεδώσετε το επίπεδο της άμμου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν κανόνα (ένα κατασκευαστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται συχνά όταν χύνεται ένα δάπεδο από σκυρόδεμα) ή απλά να πάρετε έναν μεγάλο χάρακα, ένα επίπεδο κατασκευής, ένα επίπεδο πηχάκι. Μερικές φορές είναι απαραίτητο να ρίξετε, να συμπιέσετε και να ισοπεδώσετε αρκετές φορές. Είναι επιθυμητό να επιτευχθεί μια τέλεια επιφάνεια.

  

• Στην άμμο τοποθετούνται πέτρες, βότσαλα, πλάκες, κυβόλιθοι, τούβλα κ.λπ. Τοποθετούνται στη σωστή θέση και στη συνέχεια χτυπιούνται με ένα λαστιχένιο σφυρί: οδηγούνται βαθιά στην άμμο.

Κατά μήκος ενός όμορφου μονοπατιού μπορείτε να τοποθετήσετε ένα παρτέρι ή ένα παρτέρι με λουλούδια. Πώς να τα φτιάξετε, διαβάστε εδώ.

Όμορφο μονοπάτι από βότσαλα με τα χέρια τους

Αν με τις πλάκες, τις πλάκες πεζοδρομίου, τα τούβλα, όλα είναι λίγο-πολύ ξεκάθαρα - όλοι έχουν ήδη δει και όχι μία φορά, πώς γίνεται, τότε πώς να τοποθετήσετε βότσαλα σε μοτίβα δεν είναι ξεκάθαρο.

Ακολουθεί μια φωτογραφική αναφορά για τη διαδικασία κατασκευής ενός μονοπατιού από βότσαλα. Δείχνει τις κύριες τεχνικές: στην ισοπεδωμένη άμμο χαράσσονται γραμμές πάνω στις οποίες θα τοποθετηθούν τα βότσαλα. Αν πρόκειται για τόξα, αυτά κατασκευάζονται με ένα σπάγκο και δύο ξύλα/καρφιά.

Όταν μαζεύετε τις πέτρες, τις τοποθετείτε στην άκρη κοντά η μία στην άλλη, βυθίζοντάς τες ελαφρώς στην άμμο.

Πάνω στο διπλωμένο σχέδιο τοποθετήστε μια σανίδα, πάρτε ένα λαστιχένιο σφυρί και χτυπήστε τη σανίδα, χτυπώντας βότσαλα στην άμμο. Έτσι θάψατε ολόκληρο το σχέδιο, φροντίζοντας οι άκρες των βότσαλων να βρίσκονται στο ίδιο ύψος.

Πάρτε ένα μείγμα άμμου και τσιμέντου (άμμος 2 μέρη, τσιμέντο 1 μέρος) και γεμίστε τα κενά, ισοπεδώνοντας το στρώμα με ένα πινέλο.

Το θραύσμα του βοτσαλωτού μονοπατιού χύνεται προσεκτικά με νερό, ώστε να μην διαβρωθεί η επίχωση. Περιμένετε μερικές ώρες για να πήξει λίγο το τσιμέντο και στη συνέχεια αφαιρέστε την περίσσεια με μια μαλακή βούρτσα.

Είναι σημαντικό να μην χάσετε το νόημα: το κονίαμα δεν πρέπει να λερωθεί, αλλά ούτε και να γίνει πέτρα. Αν το σηκώσετε με το δάχτυλό σας, θα πρέπει να θρυμματιστεί. Ήρθε η ώρα να ξύσετε την περίσσεια.

Για το πώς να αναπτύξετε έναν πράσινο φράχτη, διαβάστε το άρθρο "Φράχτης φράχτη: πώς να αναπτυχθεί και να σχηματιστεί"

Ένα μονοπάτι από ξύλινα κούτσουρα και θρυμματισμένη πέτρα: βίντεο

Παλιά κούτσουρα ή δέντρα μπορούν να μετατραπούν σε ένα όμορφο μονοπάτι. Πριονίζονται σε κομμάτια του απαιτούμενου μήκους, η μπροστινή τομή τρίβεται, ολόκληρο το ξύλο επεξεργάζεται πρώτα με μια σύνθεση βιοπροστασίας (μπορείτε να το εμποτίσετε με χρησιμοποιημένο λάδι). Μετά την ξήρανση βουτάνε σε βερνίκι Kuzbass και στεγνώνουν ξανά. Στη συνέχεια, καλύψτε τα μπροστινά μέρη των πρέμνων με χρώμα του απαιτούμενου χρώματος - το οποίο θα προεξέχει προς τα έξω. Για άλλη μια φορά στεγνώστε και μόνο τότε βάλτε την άμμο.

Η διαδικασία περιγράφεται λεπτομερώς στο βίντεο. Εξηγεί βήμα προς βήμα πώς να φτιάξετε μονοπάτια κήπου με τα χέρια σας από κούτσουρα ή κορμούς.

Ανεξάρτητα κάνει ένα τσιμεντένιο διάδρομο

Η διαδικασία είναι γενικά παρόμοια με αυτή που περιγράφηκε στην αρχή. Υπάρχουν ορισμένες διαφορές, για τις οποίες θα μιλήσουμε.

Αφού σκαφτεί η τάφρος και ισοπεδωθεί ο πυθμένας, τοποθετείται κατά μήκος της ένας ξυλότυπος και από τις δύο πλευρές. Πρόκειται για σανίδες πάχους 25 mm (είναι δυνατόν να είναι παχύτερες, οι λεπτότερες είναι ανεπιθύμητες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κόντρα πλακέ πάχους 16-18 mm, μοριοσανίδες). Το ύψος τους είναι το ύψος του μονοπατιού. Εάν θα σχηματίσετε μια κλίση, οι σανίδες πρέπει να τοποθετηθούν με γνώμονα αυτό - η μία πλευρά είναι ελαφρώς υψηλότερη, η άλλη - ελαφρώς χαμηλότερη.

Για την κατασκευή του ξυλότυπου, σφυρηλατούνται πάσσαλοι στο έδαφος σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 60 cm. Σε αυτά καρφώνονται σανίδες. Η εσωτερική επιφάνεια του ξυλότυπου είναι προτιμότερο να αλείφεται με χρησιμοποιημένο λάδι ή άλλο λάδι: να αφαιρείται εύκολα. Στη συνέχεια, ρίχνεται στο κάτω μέρος θραυστός λίθος και συμπιέζεται. Αλλά η συμπίεση πρέπει να γίνεται προσεκτικά: αν περπατήσετε στον πυθμένα, δεν πρέπει να είναι ορατά τα ίχνη.

Επιπλέον, για να μην ραγίσει η πίστα, τοποθετείται ένα μεταλλικό πλέγμα οπλισμού πάνω στη θραυστή πέτρα. Το πάχος της ράβδου είναι 4-6 mm, το βήμα είναι 5-10 cm. Πωλείται σε τεμάχια, τα οποία πρέπει να είναι δεμένα μεταξύ τους με χαλύβδινο σύρμα.

Στη συνέχεια, για να αντισταθμίσετε τη διαστολή κατά τη χειμερινή περίοδο, πρέπει να τοποθετήσετε ξύλινες λωρίδες πάχους 1,5-2 cm. Τοποθετούνται κατά μήκος του μονοπατιού, ρυθμισμένες έτσι ώστε το ύψος των λωρίδων να είναι σε ευθυγράμμιση με τις σανίδες του ξυλότυπου. Οι λωρίδες αντιστάθμισης τοποθετούνται τουλάχιστον κάθε 2 μέτρα. Πιο συχνά είναι δυνατόν, λιγότερο συχνά όχι. Γιατί να το κάνετε πιο συχνά; Για λόγους ομορφιάς. Τα τετράγωνα φαίνονται καλύτερα από τα μακρόστενα ορθογώνια.

Στο έτοιμο πλαίσιο χύνεται σκυρόδεμα με βαθμό κονιάματος τουλάχιστον Μ-250 (σχετικά με τους βαθμούς σκυροδέματος και την προετοιμασία του διαβάστε εδώ). Για αυτό παίρνετε 1 μέρος τσιμέντου, 3 μέρη άμμου, 4 μέρη θραυστής πέτρας. Όλα αναμειγνύονται σε ένα κονίαμα μέτριας ρευστότητας (παχύρρευστη ξινή κρέμα) και χύνεται στο καλούπι. Κατά την έκχυση είναι απαραίτητο να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν φυσαλίδες αέρα. Για την απομάκρυνσή τους, το κονίαμα τρυπάται με μια καρφίτσα, κουνώντας το ελαφρά - σπρώχνοντας το. Ιδανικά, εάν υπάρχει ένας δονητής επιφάνειας για σκυρόδεμα - συμπιέζει γρήγορα το κονίαμα, δημιουργώντας μια απόλυτα επίπεδη επιφάνεια. Εάν δεν υπάρχει, θα πρέπει να ισοπεδώσετε με έναν κανόνα, χρησιμοποιώντας τις άκρες του ξυλότυπου ως φάρους.

Μετά από λίγες ώρες, αφού το σκυρόδεμα σταθεροποιηθεί, μπορείτε να εργαστείτε στην επιφάνεια. Μπορείτε να την αφήσετε ως έχει, μπορείτε να την περάσετε με μια σκληρή βούρτσα, κάνοντας εγκάρσιες λωρίδες, μπορείτε τέλος να τοποθετήσετε βότσαλα, πέτρες, πλακάκια κ.λπ. στο όχι αρκετά σκληρυμένο κονίαμα. Αυτό δεν είναι πολύ οικονομικό, αλλά είναι αξιόπιστο. Μετά από μερικές ημέρες, ο ξυλότυπος μπορεί να αφαιρεθεί και μπορείτε ήδη να περπατήσετε στο μονοπάτι.

Σχετικά με το τι είναι οι φράκτες και πώς να τους φτιάχνετε γράφεται εδώ.

Διαδρομή του προϋπολογισμού από το ελαστικό

Τι μόνο δεν κάνετε από ελαστικά: παρτέρια, κούνιες, λίμνες και... μονοπάτια. Είναι απλό: πρέπει να κόψετε τις πλευρές ενός παλιού ελαστικού, αφήνοντας μόνο το πέλμα. Με τι μπορεί να κοπεί; Με έναν κόφτη μπουλονιών. Κάποιος τα καταφέρνει με ένα μαχαίρι, αλλά αυτό γίνεται μόνο αν το καλώδιο δεν είναι μεταλλικό.

Ο προβολέας κόβεται κατά μήκος για να φτιάξει ένα κομμάτι. Στη συνέχεια, στις πλευρές κάνουν περικοπές στα εκατοστά των 15 εκατοστών - ανάλογα με τη διάμετρο του ελαστικού. Θα δώσουν την ευκαιρία να ξεδιπλωθεί το καουτσούκ.

Σε αυτή τη μορφή, μπορεί ήδη να τοποθετηθεί στα κρεβάτια. Θα χρησιμεύσει για πολλά χρόνια. Αυτό είναι ακριβώς μονοπάτια κήπου με χαμηλό κόστος.

Όπως καταλάβατε, υπάρχουν πολλές επιλογές για το πώς να φτιάξετε μονοπάτια κήπου με τα χέρια σας. Είναι αδύνατο να πούμε και να περιγράψουμε όλες αυτές τις επιλογές, αλλά προσπαθούμε να...

Σχετικά με την κατασκευή μιας παιδικής χαράς με τα χέρια σας γράφεται εδώ.