Πώς να κάνετε γείωση σε ένα ιδιωτικό σπίτι, σε ένα εξοχικό σπίτι

Η λειτουργία του σύγχρονου οικιακού εξοπλισμού και του εξοπλισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών χωρίς γείωση είναι γεμάτη με την αποτυχία του. Ένα μεγάλο μέρος της χώρας μας, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, διαθέτει συστήματα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας παλαιού τύπου. Σε αυτά δεν προβλέπεται η ύπαρξη προστατευτικής γείωσης ή βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση που απλώς δεν πληρούν τις απαιτήσεις της ηλεκτρικής ασφάλειας. Ως εκ τούτου, οι ιδιοκτήτες πρέπει να κάνουν οι ίδιοι τη γείωση ενός ιδιωτικού σπιτιού ή μιας ντάκας.

Τι δίνει

Η προστατευτική γείωση είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί η ηλεκτρική ασφάλεια στο σπίτι. Σωστά κατασκευασμένη, η εμφάνιση ρεύματος διαρροής, οδηγεί στην άμεση λειτουργία του RCD (βλάβη στην ηλεκτρική μόνωση ή κατά την επαφή με ηλεκτροφόρα μέρη). Αυτή είναι η κύρια και πρωταρχική αποστολή αυτού του συστήματος.

Η δεύτερη λειτουργία της γείωσης είναι η διασφάλιση της κανονικής λειτουργίας του ηλεκτρικού εξοπλισμού. Για ορισμένες ηλεκτρικές συσκευές, η παρουσία ενός προστατευτικού αγωγού στην πρίζα (εάν υπάρχει) δεν είναι αρκετή. Είναι απαραίτητη η απευθείας σύνδεση με το δίαυλο γείωσης. Για το σκοπό αυτό, υπάρχουν συνήθως ειδικοί σφιγκτήρες στο σώμα. Αν μιλάμε για οικιακές συσκευές, τότε πρόκειται για φούρνο μικροκυμάτων, φούρνο και πλυντήριο ρούχων.

Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν, αλλά ένας φούρνος μικροκυμάτων χωρίς άμεση σύνδεση με το "έδαφος" κατά τη διάρκεια της λειτουργίας μπορεί να phonate σημαντικά, η λήψη του επιπέδου της ακτινοβολίας μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Σε ορισμένα μοντέλα στον πίσω τοίχο μπορείτε να δείτε έναν ειδικό ακροδέκτη, αν και οι οδηγίες έχουν συνήθως μόνο μια φράση: "η γείωση είναι απαραίτητη" χωρίς να διευκρινίζεται ακριβώς πώς είναι επιθυμητό να γίνει.

Όταν αγγίζετε το σώμα του πλυντηρίου ρούχων με βρεγμένα χέρια, συχνά αισθάνεστε ένα μυρμήγκιασμα. Δεν είναι επικίνδυνο, αλλά δυσάρεστο. Μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτό συνδέοντας τη "γείωση" απευθείας στο περίβλημα. Στην περίπτωση ενός φούρνου, η κατάσταση είναι παρόμοια. Ακόμη και αν δεν "τσιμπάει", η απευθείας σύνδεση είναι ασφαλέστερη, επειδή η καλωδίωση στο εσωτερικό της μονάδας λειτουργεί υπό πολύ δύσκολες συνθήκες.

Με τους υπολογιστές, η περίπτωση είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Συνδέοντας απευθείας το καλώδιο "γείωσης" με τη θήκη, μπορείτε να αυξήσετε κατά φορές την ταχύτητα του Διαδικτύου και να ελαχιστοποιήσετε τον αριθμό των "κολλημάτων". Είναι τόσο απλό λόγω της απευθείας σύνδεσης με τη μπάρα γείωσης.

Χρειάζεστε γείωση στη ντάκα ή σε ένα ξύλινο σπίτι

Σε οικισμούς ντάτσας, είναι απαραίτητο να γίνει γείωση. Ειδικά αν το σπίτι είναι χτισμένο από εύφλεκτο υλικό - ξύλινο ή σκελετό. Το θέμα αφορά τις καταιγίδες. Στις ντάτσες, υπάρχουν πολλά στοιχεία που προσελκύουν τους κεραυνούς. Αυτά είναι τα πηγάδια, οι γεωτρήσεις, οι σωληνώσεις που βρίσκονται στην επιφάνεια ή είναι θαμμένες σε ελάχιστο βάθος. Όλα αυτά τα αντικείμενα προσελκύουν κεραυνούς.

Εάν δεν υπάρχει αλεξικέραυνο και γείωση, ένα κεραυνικό πλήγμα είναι σχεδόν ισοδύναμο με πυρκαγιά. Δεν υπάρχει πυροσβεστικός σταθμός κοντά, οπότε η φωτιά θα εξαπλωθεί πολύ γρήγορα. Ως εκ τούτου, σε συνδυασμό με τη γείωση κάντε επίσης ένα αλεξικέραυνο - τουλάχιστον ένα ζευγάρι ράβδων μήκους ενός μέτρου, προσαρτημένες στην κορυφογραμμή και συνδεδεμένες με χαλύβδινο σύρμα στη γη.

Συστήματα γείωσης μιας ιδιωτικής κατοικίας

Συνολικά, υπάρχουν έξι συστήματα, αλλά σε μεμονωμένες κατασκευές χρησιμοποιούνται, κυρίως, μόνο δύο: TN-S-C και TT. Τα τελευταία χρόνια, συνιστάται το σύστημα TN-S-C. Σε αυτό το σύστημα, ο ουδέτερος στον υποσταθμό είναι τυφλός και ο εξοπλισμός έχει άμεση επαφή με το έδαφος. Προς τον καταναλωτή, η γη (PE) και ο ουδέτερος/μηδενικός (N) μεταφέρονται από έναν ενιαίο αγωγό (PEN), και στην είσοδο του σπιτιού χωρίζεται και πάλι σε δύο ξεχωριστούς αγωγούς.

Σε αυτό το σύστημα, επαρκής βαθμός προστασίας παρέχεται από αυτόματους διακόπτες κυκλώματος (οι RCD δεν είναι απαραίτητοι). Το μειονέκτημα είναι ότι εάν το καλώδιο PEN καεί ή υποστεί βλάβη στο τμήμα μεταξύ του σπιτιού και του υποσταθμού, η τάση φάσης εμφανίζεται στο δίαυλο γείωσης στο σπίτι, ο οποίος δεν αποσυνδέεται με τίποτα. Ως εκ τούτου, η PUE επιβάλλει αυστηρές απαιτήσεις σε μια τέτοια γραμμή: πρέπει να υπάρχει υποχρεωτική μηχανική προστασία του καλωδίου PEN, καθώς και περιοδική εφεδρική γείωση σε στύλους μετά από 200 m ή 100 m.

Ωστόσο, πολλές γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας σε αγροτικές περιοχές δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Στην περίπτωση αυτή, συνιστάται η χρήση του συστήματος TT. Επίσης, το σύστημα αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε αυτόνομα ανοικτά βοηθητικά κτίσματα με χωμάτινο δάπεδο. Σε αυτά υπάρχει ο κίνδυνος να αγγίξουν ταυτόχρονα τη γη και το έδαφος, κάτι που μπορεί να είναι επικίνδυνο με το σύστημα TN-S-C.

Η διαφορά είναι ότι το καλώδιο "γείωσης" προς τον πίνακα προέρχεται από έναν ατομικό βρόχο γείωσης και όχι από τον υποσταθμό του μετασχηματιστή, όπως στο προηγούμενο σχήμα. Ένα τέτοιο σύστημα είναι ανθεκτικό σε βλάβες στον αγωγό προστασίας, αλλά απαιτεί την υποχρεωτική εγκατάσταση RCDs. Χωρίς αυτούς, δεν υπάρχει καμία προστασία από ηλεκτροπληξία. Ως εκ τούτου, η PUE το ορίζει μόνο ως εφεδρικό σύστημα, εάν η υπάρχουσα γραμμή δεν πληροί τις απαιτήσεις του συστήματος TN-S-C.

Συσκευή γείωσης ιδιωτικής κατοικίας

Ορισμένες παλαιότερες γραμμές ρεύματος δεν έχουν καθόλου προστατευτική γείωση. Όλες πρέπει να αλλάξουν, αλλά το πότε θα γίνει αυτό είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Εάν έχετε ακριβώς μια τέτοια περίπτωση, είναι απαραίτητο να κάνετε ένα ξεχωριστό κύκλωμα. Υπάρχουν δύο επιλογές - να κάνετε γείωση σε ένα ιδιωτικό σπίτι ή ντάτσα μόνοι σας, με τα χέρια σας, ή να αναθέσετε την εκτέλεση της εκστρατείας. Οι υπηρεσίες εκστρατείας είναι ακριβές, αλλά υπάρχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: εάν κατά τη διαδικασία λειτουργίας υπάρχουν προβλήματα που προκαλούνται από τη μη σωστή λειτουργία του συστήματος γείωσης, η εταιρεία που έκανε την εγκατάσταση θα αποζημιώσει για τη ζημία (πρέπει να διευκρινίζεται στη σύμβαση, διαβάστε προσεκτικά). Σε περίπτωση ανεξάρτητης εκτέλεσης, τα πάντα είναι στο χέρι σας.

Το σύστημα γείωσης μιας ιδιωτικής κατοικίας αποτελείται από:

• ακίδες γείωσης,
• μεταλλικές λωρίδες, τις συνδυάζουν σε ένα σύστημα,
• γραμμή από το βρόχο γείωσης στον ηλεκτρικό πίνακα.

Από τι να κάνετε ακίδες γείωσης

Ως καρφίτσες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια μεταλλική ράβδο με διάμετρο 16 mm ή περισσότερο. Και δεν μπορείτε να πάρετε ράβδο οπλισμού: η επιφάνειά του έχει σκληρυμένη επιφάνεια, η οποία αλλάζει την κατανομή του ρεύματος. Επίσης, το σκληρυμένο στρώμα στο έδαφος καταστρέφεται ταχύτερα. Η δεύτερη επιλογή είναι μια μεταλλική γωνία με ράφια 50 mm. Αυτά τα υλικά είναι καλά επειδή μπορούν να σφυρηλατηθούν σε μαλακό έδαφος με βαριοπούλα. Για να γίνει αυτό ευκολότερα, το ένα άκρο είναι ακονισμένο, το δεύτερο είναι συγκολλημένο σε μια πλατφόρμα, πάνω στην οποία είναι ευκολότερο να χτυπηθεί.

Μερικές φορές χρησιμοποιούν μεταλλικούς σωλήνες, η μία άκρη των οποίων είναι πεπλατυσμένη (συγκολλημένη) σε κώνο. Στο κάτω μέρος τους (περίπου μισό μέτρο από την άκρη) ανοίγονται τρύπες. Όταν τα εδάφη στεγνώνουν, η κατανομή του ρεύματος διαρροής επιδεινώνεται σημαντικά και σε τέτοιες ράβδους μπορείτε να ρίξετε διάλυμα αλατιού, αποκαθιστώντας το έργο της γείωσης. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι πρέπει να σκάψετε/τρυπήσετε τρύπες για κάθε ράβδο - δεν μπορείτε να τις σφυρηλατήσετε με βαριοπούλα στο απαιτούμενο βάθος.

Βάθος σφυρηλάτησης των πείρων

Οι ακίδες γείωσης πρέπει να εισχωρούν στο έδαφος κάτω από το βάθος παγετού κατά τουλάχιστον 60-100 cm. Σε περιοχές με ξηρά καλοκαίρια, είναι επιθυμητό οι ακίδες να βρίσκονται τουλάχιστον εν μέρει σε υγρό έδαφος. Γι' αυτό χρησιμοποιούνται κυρίως γωνίες ή ράβδοι μήκους 2-3 m. Τέτοιες διαστάσεις παρέχουν επαρκή επιφάνεια επαφής με το έδαφος, η οποία δημιουργεί κανονικές συνθήκες για τη διάχυση των ρευμάτων διαρροής.

Τι δεν πρέπει να γίνει

Η λειτουργία της προστατευτικής γείωσης είναι να διαχέει τα ρεύματα διαρροής σε μεγάλη έκταση. Αυτό επιτυγχάνεται με τη στενή επαφή των μεταλλικών ηλεκτροδίων γείωσης - ακίδων και λωρίδων - με τη γη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα στοιχεία γείωσης δεν βάφονται ποτέ. Αυτό μειώνει σημαντικά την αγωγιμότητα μεταξύ του μετάλλου και του εδάφους, η προστασία καθίσταται αναποτελεσματική. Η πρόληψη της διάβρωσης στα σημεία της συγκόλλησης μπορεί να είναι αντιδιαβρωτικές συνθέσεις, αλλά όχι χρώμα.

Το δεύτερο σημαντικό σημείο: η γείωση θα πρέπει να έχει μικρή αντίσταση και γι' αυτό η καλή επαφή είναι πολύ σημαντική. Αυτή εξασφαλίζεται με τη συγκόλληση. Όλες οι συνδέσεις συγκολλούνται και η ποιότητα της ραφής πρέπει να είναι υψηλή, χωρίς ρωγμές, σπηλιές και άλλα ελαττώματα. Για άλλη μια φορά εφιστούμε την προσοχή: η γείωση σε ένα ιδιωτικό σπίτι δεν μπορεί να γίνει σε συνδέσεις με σπείρωμα. Με την πάροδο του χρόνου, το μέταλλο οξειδώνεται, φθείρεται, η αντίσταση αυξάνεται πολλές φορές, η προστασία υποβαθμίζεται ή δεν λειτουργεί καθόλου.

Είναι πολύ απερίσκεπτο να χρησιμοποιείτε αγωγούς ή άλλες μεταλλικές κατασκευές στο έδαφος ως ηλεκτρόδιο γείωσης. Για λίγο καιρό, μια τέτοια γείωση σε ένα ιδιωτικό σπίτι λειτουργεί. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι αρθρώσεις των σωλήνων λόγω της ηλεκτροχημικής διάβρωσης που ενεργοποιείται από τα ρεύματα διαρροής, οξειδώνονται και καταστρέφονται, η γείωση είναι μη λειτουργική, καθώς και ο αγωγός. Ως εκ τούτου, είναι προτιμότερο να μην χρησιμοποιούνται τέτοιου είδους συσκευές γείωσης.

Πώς να το κάνετε σωστά

Πρώτον, ας κατανοήσουμε τη μορφή του ηλεκτροδίου γείωσης. Το πιο δημοφιλές - με τη μορφή ισόπλευρου τριγώνου, στις κορυφές του οποίου οδηγούνται οι ακίδες. Υπάρχει επίσης μια γραμμική διάταξη (τα ίδια τρία κομμάτια, μόνο σε μια γραμμή) και με τη μορφή περιγράμματος - οι ακίδες οδηγούνται γύρω από το σπίτι με βήμα περίπου 1 μέτρο (για σπίτια με έκταση μεγαλύτερη από 100 τετραγωνικά μέτρα). Οι πείροι συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικές λωρίδες - μεταλλικούς δεσμούς.

Διαδικασία

Από την άκρη του γκρεμού του σπιτιού μέχρι το σημείο εγκατάστασης των καρφιών πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,5 μέτρο. Στην επιλεγμένη θέση σκάψτε μια τάφρο σε σχήμα ισόπλευρου τριγώνου με πλευρά 3 μέτρα. Το βάθος της τάφρου είναι 70 εκατοστά, πλάτος - 50-60 εκατοστά - έτσι ώστε να ήταν βολικό να μαγειρεύουν. Μία από τις κορυφές, που συνήθως βρίσκεται πιο κοντά στο σπίτι, συνδέεται με την τάφρο του σπιτιού με βάθος τουλάχιστον 50 cm.

Στις κορυφές του τριγώνου υπάρχουν σφυρήλατοι πείροι (στρογγυλή ράβδος ή γωνία μήκους 3 m). Πάνω από τον πυθμένα της εκσκαφής αφήνετε περίπου 10 cm. Σημειώστε ότι το ηλεκτρόδιο γείωσης δεν φέρεται στην επιφάνεια του εδάφους. Βρίσκεται κάτω από τη στάθμη του εδάφους κατά 50-60 cm.

Στα προεξέχοντα μέρη των ράβδων / γωνιών συγκολλήστε το μεταλλικό δεσμό - μια λωρίδα 40 * 4 mm. Το ηλεκτρόδιο γείωσης που δημιουργείται συνδέεται με το σπίτι με μια μεταλλική λωρίδα (40*4 mm) ή έναν στρογγυλό αγωγό (διατομή 10-16 ^mm2). Η λωρίδα με το δημιουργημένο μεταλλικό τρίγωνο συγκολλάται επίσης. Όταν όλα είναι έτοιμα, τα σημεία συγκόλλησης καθαρίζονται από τη σκωρία, καλύπτονται με αντιδιαβρωτική σύνθεση (όχι χρώμα).

Μετά τον έλεγχο της αντίστασης γείωσης (γενικά, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 4 Ω), οι τάφροι γεμίζονται με γη. Το έδαφος δεν πρέπει να περιέχει μεγάλες πέτρες ή οικοδομικά συντρίμμια, το χώμα συμπιέζεται στρώμα προς στρώμα.

Στην είσοδο του σπιτιού στη μεταλλική λωρίδα από το διακόπτη γείωσης συγκόλληση ένα μπουλόνι στο οποίο είναι συνδεδεμένο ένα χάλκινο αγωγό σε μόνωση (παραδοσιακά, το χρώμα των καλωδίων γείωσης - κίτρινο με μια πράσινη λωρίδα) με πυρήνα διατομής όχι λιγότερο από 4 ^mm2.

Στον ηλεκτρικό πίνακα η γείωση συνδέεται σε μια ειδική μπάρα. Επιπλέον, μόνο σε ειδικό χώρο, γυαλισμένο σε στιλπνότητα και λιπαρισμένο με γράσο. Από αυτό το λάστιχο "γείωσης" συνδέεται σε κάθε γραμμή, η οποία είναι κατανεμημένη σε όλο το σπίτι. Και η διανομή του ξεχωριστού αγωγού "γείωσης" στο PUE είναι ανεπίτρεπτη - μόνο ως μέρος ενός κοινού καλωδίου. Αυτό σημαίνει ότι εάν η καλωδίωσή σας είναι διαζευγμένη με καλώδια δύο πυρήνων, θα πρέπει να την αλλάξετε εντελώς.

Γιατί δεν μπορείτε να κάνετε ξεχωριστή γείωση

Επαναφορά της καλωδίωσης σε ολόκληρο το σπίτι, φυσικά, μακρύ και ακριβό, αλλά αν θέλετε να λειτουργήσουν οι σύγχρονες ηλεκτρικές συσκευές και οικιακές συσκευές χωρίς προβλήματα, είναι απαραίτητο. Η ξεχωριστή γείωση ορισμένων πριζών είναι αναποτελεσματική και μάλιστα επικίνδυνη. Και να γιατί. Η παρουσία δύο ή περισσότερων από αυτές τις συσκευές οδηγεί αργά ή γρήγορα στην έξοδο του εξοπλισμού που περιλαμβάνεται σε αυτές τις πρίζες. Το όλο θέμα είναι ότι η αντίσταση των κυκλωμάτων εξαρτάται από την κατάσταση του εδάφους σε κάθε συγκεκριμένο σημείο. Σε κάποια περίπτωση, εμφανίζεται διαφορά δυναμικού μεταξύ των δύο συσκευών γείωσης, η οποία οδηγεί σε βλάβη του εξοπλισμού ή σε ηλεκτρικό τραυματισμό.

Σύστημα Modular Pin System

Όλες οι συσκευές που περιγράφηκαν προηγουμένως - από σφυρήλατες γωνίες, σωλήνες και ράβδους - ονομάζονται παραδοσιακές. Το μειονέκτημά τους είναι η μεγάλη ποσότητα εργασιών γείωσης και η μεγάλη έκταση που απαιτείται κατά την εγκατάσταση ενός ηλεκτροδίου γείωσης. Όλα αυτά επειδή απαιτείται μια ορισμένη επιφάνεια επαφής μεταξύ των ακίδων και της γης, επαρκής για να εξασφαλιστεί η κανονική ροή ρεύματος. Δυσκολία μπορεί να προκαλέσει και η ανάγκη για συγκόλληση - διαφορετικά δεν μπορούν να συνδεθούν τα στοιχεία γείωσης. Αλλά το πλεονέκτημα αυτού του συστήματος - ένα σχετικά μικρό κόστος. Εάν κάνετε την παραδοσιακή γείωση σε ένα ιδιωτικό σπίτι με τα χέρια τους, θα κοστίσει το πολύ 100$. Αυτό είναι αν αγοράσετε όλο το μέταλλο και να πληρώσει για τη συγκόλληση, και το υπόλοιπο της εργασίας γίνεται ανεξάρτητα

.

Πριν από μερικά χρόνια, άρχισαν να διατίθενται αρθρωτά συστήματα ακίδων (πινέζες). Πρόκειται για ένα σύνολο ακίδων που οδηγούνται σε βάθος έως και 40 μέτρων. Δηλαδή, λαμβάνεται ένα πολύ μακρύ ηλεκτρόδιο γείωσης, το οποίο πηγαίνει σε βάθος. Τα θραύσματα του πείρου συνδέονται μεταξύ τους με τη βοήθεια ειδικών σφιγκτήρων, οι οποίοι όχι μόνο τα στερεώνουν, αλλά και παρέχουν ηλεκτρική σύνδεση υψηλής ποιότητας.

Το πλεονέκτημα της αρθρωτής γείωσης είναι η μικρή επιφάνεια και η λιγότερη εργασία που απαιτείται. Απαιτείται ένας μικρός λάκκος με πλευρές 60*60 cm και βάθος 70 cm, μια τάφρος που συνδέει τη συσκευή γείωσης με το σπίτι. Οι ακίδες είναι μακριές και λεπτές, δεν είναι δύσκολο να τις σφυρηλατήσετε στο κατάλληλο έδαφος. Εδώ ερχόμαστε στο κύριο μειονέκτημα: το βάθος είναι μεγάλο και αν συναντήσετε, για παράδειγμα, μια πέτρα στο δρόμο, πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή. Και η εξαγωγή των ράβδων αποτελεί πρόβλημα. Δεν είναι συγκολλημένες, και το αν ο σφιγκτήρας θα κρατήσει ή όχι είναι ένα ερώτημα.

Το δεύτερο μειονέκτημα είναι η υψηλή τιμή. Μαζί με την εγκατάσταση θα σας κοστίσει μια τέτοια γείωση στο 300-500$. Η αυτοεγκατάσταση είναι προβληματική, καθώς το σφυροκόπημα αυτών των ράβδων με βαριοπούλα δεν θα λειτουργήσει. Χρειάζεστε ένα ειδικό πνευματικό εργαλείο, το οποίο έμαθε να αντικαθιστά το διατρητικό με λειτουργία κρούσης. Είναι επίσης απαραίτητο να ελέγχετε την αντίσταση μετά από κάθε σφυρηλατημένη ράβδο. Αλλά αν δεν θέλετε να μπλέξετε με εργασίες συγκόλλησης και γης, η σπονδυλωτή γείωση ακίδων δεν είναι μια κακή επιλογή.