Πώς να τοποθετήσετε ένα καλώδιο στο έδαφος

Μπορείτε να περάσετε το καλώδιο μέσα από το οικόπεδο υπόγεια. Αυτή είναι μια πιο επίπονη διαδικασία, αλλά πιο αξιόπιστη όσον αφορά την ασφάλεια - υπάρχει μικρότερη πιθανότητα να το δανειστεί κάποιος. Αυτή η στιγμή είναι ιδιαίτερα σημαντική σε οικόπεδα ντάκας και κήπου. Αλλά η τοποθέτηση καλωδίων στο έδαφος γίνεται σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, που προβλέπονται στην ΠΕΕ. Αυτοί οι κανόνες και οι εξηγήσεις σε αυτούς και παρατίθενται περαιτέρω.

Τι καλώδια να χρησιμοποιήσετε

Αν μιλάμε για το GOST, τότε λέει ότι τα θωρακισμένα καλώδια πρέπει να τοποθετούνται στο έδαφος, καλυμμένα από πάνω με ένα στρώμα στεγανοποίησης. Δηλαδή, η υπόγεια είσοδος στο σπίτι από τον πόλο, με αρκετά μεγάλη διατιθέμενη ισχύ είναι επιθυμητό να γίνει θωρακισμένο καλώδιο. Αυτό το AVBbshv (θωρακισμένο με αγωγούς αλουμινίου και θωράκιση από δύο χαλύβδινες γαλβανισμένες λωρίδες, καλυμμένο με προστατευτικό στρώμα από πάνω) ή VBbshv (το ίδιο, αλλά με χάλκινους αγωγούς), PvBShv - επίσης θωρακισμένο, αλλά με μόνωση από δικτυωμένο πολυαιθυλένιο και τις ίδιες χαλύβδινες λωρίδες ως θωράκιση. Κατάλληλα AASHp, AASHv, AAB2l, AAP2lShv, ASShl και ούτω καθεξής. Αυτοί οι τύποι προϊόντων καλωδίων χρησιμοποιούνται σε εδάφη με κανονική οξύτητα.

Η πόντιση καλωδίων σε έδαφος με αυξημένη χημική δραστηριότητα - αλυκές, βάλτοι, μεγάλες ποσότητες οικοδομικών απορριμμάτων, σκωρία - απαιτεί θωράκιση από μόλυβδο ή περίβλημα από αλουμίνιο. Σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα AABl, AASHv, AAB2l, ASB, AAPl, ASPl, AAP2l, AASHp, AVBbshv, AVBbshp, APvBbshv και άλλα.

Εάν πρέπει να συνδέσετε μια μικρή ντάκα, η οποία διαθέτει μόνο λίγες ηλεκτρικές συσκευές, λουτρά, αχυρώνα ή άλλα κτίσματα (χοιροστάσιο, κοτέτσι κ.λπ.), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το συνηθισμένο καλώδιο με περίβλημα από PVC, καθώς είναι αρκετά ισχυρό και ακριβώς σφραγισμένο. Για την καλωδίωση του φωτισμού στο χώρο χρησιμοποιείτε συχνά NYM, CIP, για λίγα χρόνια είναι αρκετό VVG. Αλλά αυτά τα προϊόντα δεν έχουν σχεδιαστεί για την τοποθέτηση υπόγεια και αποτυγχάνουν γρήγορα.

Τα πιο σοβαρά καλώδια κοστίζουν, φυσικά, πιο ακριβά, αλλά χρησιμεύουν πολύ περισσότερο. Εάν λάβετε υπόψη την ένταση της εργασίας για την εγκατάστασή τους, είναι πιο σκόπιμο να χρησιμοποιείτε ειδικά καλώδια, και αυτό είναι τα AASHv, AASHp, AAP2l, AVVG, AABl, APSVG, ASB, AAPl, APvVG, APVG, ASPl κ.λπ.

Στις περιοχές του Άπω Βορρά για υπόγεια τοποθέτηση χρησιμοποιούν ειδικά προϊόντα με αυξημένη αντοχή στον παγετό - PvKShp.

Βασικοί κανόνες και τεχνολογία

Πρώτα είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια διαδρομή τοποθέτησης καλωδίων. Είναι σαφές ότι κατά την τοποθέτηση σε ευθεία γραμμή, θα απαιτηθεί μικρότερο ποσό. Αλλά, δυστυχώς, αυτό δεν είναι πάντα δυνατό. Κατά την τοποθέτηση της διαδρομής, είναι επιθυμητό να αποφεύγεται:

Αν δεν ήταν δυνατόν να αποφύγετε όλα τα δύσκολα μέρη - δεν είναι τρομερό. Σε αυτές τις περιοχές, μπορείτε να τοποθετήσετε το καλώδιο όχι στο έδαφος, αλλά σε κυματοειδή σωλήνα, σωλήνα HDPE ή μέταλλο. Αυτά είναι αυτά που ονομάζονται περιπτώσεις. Όταν χρησιμοποιείτε πολλά κομμάτια μεταλλικών σωλήνων στη σειρά, πρέπει να συγκολληθούν. Αυτό γίνεται έτσι ώστε στις ενώσεις να μην προκαλέσουν ζημιά στο περίβλημα.

Διαδικασία και τεχνολογία τοποθέτησης καλωδίων στο έδαφος

Κατά μήκος της προγραμματισμένης διαδρομής σκάβεται τάφρος. Το βάθος του - 70-80 cm, το πλάτος όταν τοποθετείται ένα καλώδιο - 20-30 cm, όταν τοποθετούνται δύο ή περισσότερα, η απόσταση μεταξύ των νημάτων που τοποθετούνται στον πυθμένα της τάφρου πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 cm. Αυτά είναι τα κριτήρια και καθορίζουν. Μετά την εκσκαφή της τάφρου είναι απαραίτητο:

• Απομακρύνετε όλα τα σκληρά και αιχμηρά αντικείμενα, ρίζες, πέτρες κ.λπ. Μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στη μόνωση και να προκαλέσουν βλάβη της γραμμής.
• Ισοπεδώστε τον πυθμένα και σφίξτε τον ελαφρά. Δεν είναι απαραίτητο να το κάνετε επίπεδο, αλλά δεν πρέπει να υπάρχουν απότομες πτώσεις.
• Ρίξτε ένα στρώμα άμμου σε 10 cm, ισοπεδώστε το. Η άμμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί φτηνή, άμμος λατομείου, αλλά πρέπει να κοσκινίζεται - έτσι ώστε τα ξένα αντικείμενα - πέτρες, κομμάτια γυαλιού κ.λπ. - να μην εισχωρήσουν. Στερεώστε επίσης την άμμο. Μπορείτε απλά να την πατήσετε με τα πόδια σας. Δεν θα πρέπει να υπάρχουν εμφανείς εξογκώματα και κοιλότητες.
• Ελέγξτε την ακεραιότητα της μόνωσης, αν υπάρχει κάπου ζημιά, επισκευάστε την. Το καλώδιο τοποθετείται προκαταρκτικά σε θήκες (κομμάτια σωλήνων), σύρετέ τα στα σημεία αυξημένου φορτίου.
• Περαιτέρω και αρχίζει η πραγματική τοποθέτηση του καλωδίου στο έδαφος - τοποθετείται σε μια τάφρο με άμμο. Δεν πρέπει να τεντώνεται - πρέπει να βρίσκεται σε ελαφρά κύματα. Οι θήκες τοποθετούνται στα σωστά σημεία της διαδρομής.

  

• Είναι επιθυμητό να ελέγξετε το καλώδιο που έχει τοποθετηθεί - μπορεί να υπάρχουν ζημιές κατά την τοποθέτηση. Εάν έχετε μεγαρόμετρο - υπέροχα, ελέγξτε την ακεραιότητα του περιβλήματος με αυτό. Εάν δεν έχετε μια τέτοια συσκευή, μπορείτε να καλέσετε τους πυρήνες για θραύση με ένα συνηθισμένο πολύμετρο ή ελεγκτή. Είναι επίσης απαραίτητο να τους ελέγξετε για "γείωση". Εάν κάπου "γη" - κατεστραμμένη μόνωση. Είναι απαραίτητο να αναζητήσετε τη βλάβη και να την εξαλείψετε.
• Εάν όλες οι παράμετροι είναι κανονικές, σχεδιάστε ένα σχέδιο της διαδρομής, κατά προτίμηση σε κλίμακα, με αναφορά σε ορόσημα. Σχεδιάστε αποστάσεις από αξιόπιστα αντικείμενα προς τη διαδρομή (από τη γωνία του σπιτιού, την άκρη του οικοπέδου κ.λπ.). Η τοποθέτηση καλωδίων στο έδαφος είναι άβολη, διότι είναι δύσκολο να αποκτήσετε πρόσβαση σε περίπτωση επισκευής. Εάν έχετε ένα σχέδιο με διαστάσεις, όλα θα είναι πολύ πιο εύκολα.
• Μετά από αυτό, γεμίζετε το καλώδιο με άμμο. Είναι επίσης κοσκινισμένο και το στρώμα χύνεται - περίπου 10 cm, συμπιέζεται. Δεν είναι απαραίτητο να το συμπιέσετε έντονα, μπορείτε να το συμπιέσετε με τα πόδια σας.
• Στη συνέχεια, ρίξτε ένα στρώμα 15-20 εκατοστών χώματος που έχει αφαιρεθεί προηγουμένως. Κατά την επίχωση, απομακρύνετε τις πέτρες και άλλα ξένα αντικείμενα. Το στρώμα επίσης ισοπεδώνεται και συμπιέζεται.
• Τοποθετήστε την ταινία σήματος. Πρόκειται για μια φωτεινή πολυμερή ταινία με την επιγραφή "Προσοχή καλώδιο!". Κατά τη διάρκεια εργασιών εδάφους μπορεί να σώσει τα ηλεκτρικά καλώδια που έχουν τοποθετηθεί υπόγεια από ζημιές.

  

• Αφού η τάφρος συνεχίζει να γεμίζει με χώμα, ρίχνοντας λίγο πάνω από το επίπεδο του εδάφους, καθώς μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο βράχος θα συμπιεστεί και θα κατακαθίσει.

Το τελευταίο βήμα είναι ο έλεγχος των ηλεκτρικών παραμέτρων πριν από τη σύνδεση με το φορτίο. Έτσι ολοκληρώνεται η τοποθέτηση του καλωδίου στο έδαφος. Για άλλη μια φορά, ολόκληρη η σειρά εργασιών μπορεί να δει κανείς στο βίντεο.

Αποχρώσεις και ιδιαιτερότητες

Η τοποθέτηση καλωδίων στο έδαφος είναι μια διαδικασία έντασης εργασίας. Κοστίζει μόνο το σκάψιμο μιας τάφρου και στη συνέχεια η μεταφορά του καλωδίου δεν είναι επίσης εύκολη. Για να θάψει λίγο πιο εύκολο, αλλά επίσης δεν είναι το πιο ευχάριστο επάγγελμα. Αν σε μερικά χρόνια η μόνωση ραγίσει, θα πρέπει να τα κάνετε όλα από την αρχή, πράγμα που δεν θα κάνει κανέναν ευτυχισμένο. Σαφώς, είναι προτιμότερο να τα κάνετε όλα μία φορά και πιο αξιόπιστα. Το γεγονός είναι ότι το καλώδιο μπορεί να τοποθετηθεί στην τάφρο χωρίς προστατευτικό περίβλημα. Αυτό δεν θα έρχεται σε αντίθεση με τον κανόνα. Και αν τοποθετήσετε θωρακισμένο καλώδιο ποιότητας, θα χρησιμεύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αλλά αν τοποθετήσετε συνηθισμένο VVG ή NYM, για μεγαλύτερη αξιοπιστία, είναι καλύτερο να το τοποθετήσετε σε κυματοειδές σωλήνα DKS διπλού τοιχώματος σε όλη την έκταση. Στα απαραίτητα σημεία τοποθετήστε επιπρόσθετα σε περιπτώσεις πιο άκαμπτων σωλήνων ή του ίδιου DCS αλλά μεγαλύτερης διαμέτρου. Συχνά χρησιμοποιούνται επίσης σωλήνες αμιαντοτσιμέντου ή πλαστικοί χοντρότοιχοι σωλήνες. Σε μια τέτοια τοποθέτηση καλωδίων στο έδαφος ο κίνδυνος πρόωρης αστοχίας του είναι πολύ μικρότερος - το μεγαλύτερο μέρος των φορτίων πέφτει στους σωλήνες, αλλά όχι στο προστατευτικό περίβλημα και στους αγώγιμους πυρήνες.

Η τοποθέτηση καλωδίων στο έδαφος σε πλαστικούς ή τσιμεντοσωλήνες, ο κυματοειδής σωλήνας έχει ένα άλλο πλεονέκτημα: υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι, εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να αντικατασταθεί απλά σφίγγοντας το στη θέση του παλιού. Το νέο δένεται με το παλιό, το παλιό τραβιέται και ένα νέο "σέρνεται" στη θέση του. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα δυνατό: με την πάροδο του χρόνου, τόσο ο σωλήνας όσο και ο κυματοειδής σωλήνας μπορούν να καταρρεύσουν - η πρόσκρουση του πάγου, τα φορτία από το έδαφος συμβάλλουν στην καταστροφή των προστατευτικών περιβλημάτων.

Από όλα αυτά προκύπτει ότι αν και οι κανόνες δεν αντιτίθενται στην τοποθέτηση καλωδίων με χάρτινη μόνωση, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται πλαστική μόνωση - PVC ή διασυνδεδεμένο πολυαιθυλένιο. Το χαρτί, έστω και με ειδικούς εμποτισμούς, φθείρεται πολύ πιο γρήγορα από τα πολυμερή, γεγονός που φέρνει πιο κοντά την περίοδο αντικατάστασης. Η τοποθέτηση καλωδίων στο έδαφος εξακολουθεί να απαιτεί σημαντική προσπάθεια και εργασία, οπότε είναι προτιμότερο να τοποθετούνται πιο ανθεκτικά υλικά.

Πώς να συνδέσετε δύο κομμάτια

Είναι πιο αξιόπιστο να τοποθετείται το καλώδιο στο έδαφος σε ολόκληρα κομμάτια - χωρίς συνδέσεις. Εάν δεν μπορούσε να βρεθεί ένα κομμάτι του απαιτούμενου μήκους, για να το συνδέσετε, φέρτε και τα δύο κομμάτια στην επιφάνεια, τοποθετήστε ένα σφραγισμένο κουτί τοποθέτησης και σε αυτό συνδέστε τους αγωγούς. Να κάνετε συνδέσεις χωρίς εμπειρία και ειδικό εξοπλισμό, να τις θάψετε κάτω από το έδαφος δεν αξίζει τον κόπο - θα αποτύχουν γρήγορα, θα πρέπει να σκάψετε, να ξανακάνετε. Μια επισκευάσιμη ζεύξη είναι πάντα βολική - εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να επανασφραγίσετε τις επαφές.

Πώς να μπείτε στο σπίτι

Κατά την είσοδο στο σπίτι, στο λουτρό, στα κτίσματα, η διέλευση του καλωδίου κάτω από τα θεμέλια είναι απαράδεκτη. Ακόμα και αν πρόκειται για θεμέλιο λωρίδας που είναι θαμμένο σε μικρό βάθος. Σε γενικές γραμμές, κατά την έκχυση της ταινίας, για την είσοδο του καλωδίου μέσα στο σπίτι, είναι τοιχοκολλημένο ενσωματωμένο. Πρόκειται για ένα τμήμα σωλήνα, το οποίο βρίσκεται μερικά εκατοστά πέρα από το θεμέλιο. Το καλώδιο εισάγεται μέσα σε αυτό.

Η διατομή αυτής της ενσωμάτωσης πρέπει να είναι 4 φορές μεγαλύτερη από τη διατομή του καλωδίου. Και για να διατηρηθεί το εναπομείναν κενό χωρίς ζώα, μετά την τοποθέτηση η καρτέλα σφραγίζεται. Για τη σφράγιση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο του παλιού παππού - ένα πανί εμποτισμένο σε γάλα τσιμέντου, ή να γεμίσετε τα πάντα με αφρό τοποθέτησης.

Εάν δεν έχετε κάνει υποθήκη κατά τη διάρκεια της κατασκευής, θα πρέπει να ανοίξετε μια τρύπα στα θεμέλια, να τοποθετήσετε και να σφραγίσετε το σωλήνα. Στη συνέχεια, όλη η τεχνολογία είναι η ίδια.

Μια άλλη επιλογή: σε ένα μεταλλικό σωλήνα για να ανεβάσετε το καλώδιο σε ένα ορισμένο ύψος κατά μήκος του τοίχου του σπιτιού. Ανυψώστε το συνήθως μέχρι το σημείο όπου κρέμεται το ντουλάπι εισόδου. Σε αυτό το ύψος, εγκαταστήστε μια γλωττίδα στον τοίχο (ο ίδιος μεταλλικός σωλήνας με τις ίδιες παραμέτρους και κανόνες) και μέσω αυτής οδηγήστε το καλώδιο μέσα στο σπίτι. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη εάν τα θεμέλιά σας είναι μονολιθική πλάκα ή απλά δεν θέλετε να σπάσετε τη μονολιθικότητα της ταινίας.

Όταν χρησιμοποιείτε θωρακισμένο καλώδιο, η θωράκισή του πρέπει να είναι γειωμένη. Για να γίνει αυτό, συγκολλάται/συγκολλάται στη θωράκιση ένα καλώδιο με μανδύα και τυλίγεται στο "μηδέν" του πίνακα. Εάν αυτό δεν γίνει, εάν συμβεί μια αστοχία φάσης, πιθανότατα θα καταλήξει στη θωράκιση. Εάν κάποιος αγγίξει τη θωράκιση, στην καλύτερη περίπτωση θα πάθει ηλεκτρικό τραυματισμό, στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να είναι θανατηφόρος. Εάν το προστατευτικό μεταλλικό περίβλημα είναι γειωμένο (ή μάλλον, γειωμένο), η βλάβη θα ενεργοποιήσει έναν διακόπτη κυκλώματος, ο οποίος θα διακόψει την παροχή ρεύματος μέχρι να εντοπιστεί και να εξαλειφθεί η αιτία.

Εάν υπάρχουν πολλά καλώδια

Εάν πολλά καλώδια τοποθετούνται υπόγεια ταυτόχρονα, η απόσταση μεταξύ τους πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 cm. Εάν αποφασίσετε να τα τοποθετήσετε σε σωλήνες ή κυματοειδές σωλήνα, ένα ξεχωριστό για το καθένα.

Πώς να σφίξετε σε κυματοειδή σωλήνα ή σωλήνα

Υπάρχουν δύο τύποι αυλακώσεων για την εγκατάσταση υπόγειων καλωδίων - με και χωρίς καθετήρα. Είναι ευκολότερο να γίνει με καθετήρα. Πρόκειται για ένα λεπτό σύρμα στο οποίο δένεται η καλωδίωση για να τραβηχτεί στο εσωτερικό. Το σύρμα τραβιέται έξω και το καλώδιο σφίγγεται στη θέση του. Είναι απλό.

Εάν ο σωλήνας είναι κυματοειδής ή κυματοειδής χωρίς καθετήρα, ενδέχεται να υπάρχουν προβλήματα. Εάν το καλώδιο είναι αρκετά δύσκαμπτο, μπορεί κάλλιστα να χωρέσει στο εσωτερικό του. Αυτό συνήθως δεν είναι δύσκολο, αλλά μπορεί να είναι αρκετά χρονοβόρο.

Με έναν μαλακό αγωγό αυτό το τέχνασμα δεν θα λειτουργήσει - θα συστρέφεται και θα προσκολλάται στους τοίχους. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει διέξοδος. Αρχικά, ένας σπάγκος ή ένα λεπτό σχοινί μπαίνει μέσα στο σωλήνα. Το καλώδιο δένεται σε αυτό και τραβιέται μέσα.

Πώς να δέσετε το σπάγκο; Με μια ηλεκτρική σκούπα. Η μία άκρη του σπάγκου στερεώνεται καλά, το υπόλοιπο ξετυλιγμένο, αλλά χωρίς εξογκώματα και θηλιές, τοποθετείται στον σωλήνα. Από την άλλη πλευρά συνδέστε την ηλεκτρική σκούπα, κλείστε τη δεύτερη είσοδο. Λόγω της δημιουργίας αραιής ατμόσφαιρας, ο σπάγκος πετάγεται από την άλλη πλευρά.

Τοποθέτηση του καλωδίου κάτω από το δρόμο

Εάν η διαδρομή βρίσκεται σε σημείο που να είναι απαραίτητο να διεξαχθεί κάτω από το δρόμο, θα πρέπει να λάβετε άδεια από τον οργανισμό στο υπόλοιπο του οποίου βρίσκεται ο δρόμος αυτός. Αυτό το σημείο είναι υποχρεωτικό σε κατοικημένες περιοχές, καθώς κάτω από το δρόμο μπορεί να υπάρχουν άλλες επικοινωνίες και οι μη εξουσιοδοτημένες εργασίες μπορεί να τις βλάψουν. Αν μιλάμε για ντάτσες και οικισμούς ντάκας, τότε είναι απαραίτητο να συνεννοηθείτε με τη διοίκηση του οικισμού.

Οι κανόνες για την τοποθέτηση καλωδίων κάτω από το δρόμο δεν αλλάζουν - το βάθος της τάφρου είναι 70-80 cm, μαξιλάρι άμμου και επίχωμα, είναι επιθυμητό να τοποθετηθεί το καλώδιο σε σωλήνα αμιαντοτσιμέντου ή κυματοειδές DCS διπλού τοιχώματος. Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχουν διαφορές, όλοι οι κανόνες και οι κανόνες είναι οι ίδιοι.

Δυσκολίες μπορεί να προκύψουν όταν είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί το καλώδιο κάτω από την άσφαλτο. Εάν πρόκειται για μια στερεή διαδρομή, είναι απίθανο να σας επιτραπεί να καταστρέψετε την επίστρωση, και εάν το κάνουν, η αποκατάσταση της ασφάλτου είναι μια δαπανηρή ευχαρίστηση. Και σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει διέξοδος - υπάρχει ειδικός εξοπλισμός με τη βοήθεια του οποίου κάνετε μια διάτρηση κάτω από το δρόμο. Η υπηρεσία αυτή δεν είναι επίσης φθηνή, αλλά κοστίζει πολύ λιγότερο από το κόστος της αποκατάστασης της ασφάλτου.