Συστήματα θέρμανσης αερίου για ιδιωτικές κατοικίες

Οι τιμές του φυσικού αερίου αυξάνονται συνεχώς, αλλά μέχρι στιγμής η θέρμανση με αυτό το είδος καυσίμου παραμένει ένα από τα πιο φθηνά. Αλλά μιλάμε για μηνιαία έξοδα - οι σύγχρονοι λέβητες έχουν υψηλή απόδοση - 95-98%, γεγονός που μειώνει το κόστος. Επίσης, προσθέτει δημοτικότητα στον υψηλό βαθμό αυτοματισμού - μπορείτε να αφήσετε το σπίτι για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς μεγάλο κίνδυνο (αν δεν διακοπεί η ηλεκτρική ενέργεια). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι εξετάζουν τη θέρμανση φυσικού αερίου ενός ιδιωτικού σπιτιού στην πρώτη θέση.

Τι μπορεί να είναι η θέρμανση αερίου

Για τη θέρμανση μπορούν να χρησιμοποιηθούν δύο τύποι αερίου - κύριο και υγροποιημένο. Το αέριο κορμού υπό ορισμένη πίεση παρέχεται μέσω σωλήνων στους καταναλωτές. Πρόκειται για ένα ενιαίο συγκεντρωτικό σύστημα. Το υγροποιημένο αέριο μπορεί να παρέχεται σε φιάλες διαφορετικής χωρητικότητας, αλλά συνήθως σε φιάλες των 50 λίτρων. Χύνεται επίσης σε υγραεριοφυλάκια - ειδικές ερμητικά κλειστές δεξαμενές για την αποθήκευση αυτού του είδους καυσίμου.

Φθηνότερη θέρμανση - με τη χρήση του κύριου αερίου (χωρίς να υπολογίζεται η σύνδεση), η χρήση του υγροποιημένου αερίου είναι ελάχιστα φθηνότερη από τη χρήση υγρών καυσίμων. Αυτό είναι ένα γενικό στατιστικό στοιχείο, αλλά είναι απαραίτητο να υπολογιστεί ειδικά για κάθε περιοχή - οι τιμές διαφέρουν σημαντικά.

Θέρμανση νερού

Παραδοσιακά σε ιδιωτικές κατοικίες κάνουν ένα σύστημα θέρμανσης νερού. Αποτελείται από:

Αυτή είναι η πιο γενική περιγραφή του συστήματος θέρμανσης με αέριο νερό μιας ιδιωτικής κατοικίας, επειδή υπάρχουν πολλά πρόσθετα στοιχεία που εξασφαλίζουν την απόδοση και την ασφάλεια. Αλλά σχηματικά - αυτά είναι τα κύρια στοιχεία. Σε αυτά τα συστήματα, οι λέβητες θέρμανσης μπορεί να είναι με φυσικό ή υγροποιημένο αέριο. Ορισμένα μοντέλα λεβήτων δαπέδου μπορούν να λειτουργήσουν με αυτούς τους δύο τύπους καυσίμου και υπάρχουν ορισμένα που δεν απαιτούν καν αντικατάσταση του καυστήρα.

Θέρμανση με αέρα (convector)

Επιπλέον, το υγροποιημένο αέριο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο για ειδικούς θερμαντήρες. Στην περίπτωση αυτή, οι χώροι θερμαίνονται με θερμαινόμενο αέρα, αντίστοιχα, θέρμανση - αέρα. Πριν από λίγο καιρό, εμφανίστηκαν στην αγορά θερμαντήρες που μπορούν να λειτουργήσουν με υγροποιημένο αέριο. Απαιτούν αναπροσαρμογή, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν με αυτό το είδος καυσίμου.

Οι θερμαντήρες αερίου είναι καλοί αν πρέπει να αυξήσετε γρήγορα τη θερμοκρασία του χώρου. Ξεκινούν να θερμαίνουν το δωμάτιο μόλις ενεργοποιηθούν, αλλά σταματούν να θερμαίνουν μόλις απενεργοποιηθούν. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι ξηραίνουν τον αέρα και καίνε οξυγόνο. Ως εκ τούτου, το δωμάτιο απαιτεί καλό εξαερισμό, αλλά δεν χρειάζεται να τοποθετήσετε θερμαντικά σώματα και να κατασκευάσετε αγωγό. Έτσι, αυτή η επιλογή έχει επίσης τα πλεονεκτήματά της.

Τύποι λεβήτων αερίου

Ανάλογα με τον τύπο εγκατάστασης, υπάρχουν δύο τύποι λεβήτων αερίου: επιδαπέδιοι και επίτοιχοι. Οι επίτοιχοι μπορούν να λειτουργήσουν μόνο με φυσικό αέριο, οι επιδαπέδιοι - με δύο τύπους μπλε καυσίμων. Το πλεονέκτημα των επίτοιχων λεβήτων αερίου είναι ότι μπορούν να εγκατασταθούν σε κουζίνες - είναι αυτοματοποιημένοι και ασφαλείς. Ορισμένοι επιδαπέδιοι μπορούν επίσης να εγκατασταθούν στην κουζίνα (έως 60 kW), αλλά το δωμάτιο αυτό πρέπει να πληροί ορισμένες απαιτήσεις. Διαβάστε περισσότερα για το πώς και πού μπορούν να εγκατασταθούν οι λέβητες αερίου εδώ.

Τύποι επίτοιχων λεβήτων για τη θέρμανση του σπιτιού

Πρώτα απ' όλα, αξίζει να χωρίσουμε τον εξοπλισμό θέρμανσης αερίου με βάση τη λειτουργικότητα: θα χρησιμοποιηθεί μόνο για θέρμανση ή ακόμα για την προετοιμασία ζεστού νερού για τεχνικές ανάγκες. Εάν πρόκειται να θερμάνει νερό, χρειάζεστε έναν λέβητα δύο κυκλωμάτων, μόνο για θέρμανση λειτουργεί μονοκύκλωμα.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να καθοριστεί ο τύπος εξαγωγής καπνού. Υπάρχουν λέβητες αερίου με ατμοσφαιρικές καμινάδες και ανοιχτούς θαλάμους καύσης, υπάρχουν με turbo (ο θάλαμος καύσης τους είναι κλειστός). Οι ατμοσφαιρικές απαιτούν καλή καμινάδα και ρεύμα σε αυτήν, το οξυγόνο για την καύση προέρχεται από το δωμάτιο στο οποίο είναι εγκατεστημένη η μονάδα, επομένως πρέπει να υπάρχει κανάλι παροχής αέρα και καλή καμινάδα (κατά την εκκίνηση του συστήματος ελέγχονται όλα αυτά).

Οι λέβητες με εξαναγκασμένο ελκυσμό (turbo) μπορούν να εγκατασταθούν χωρίς καμινάδα. Η έξοδος καπνού του λέβητα μέσω ενός ομοαξονικού σωλήνα (που ονομάζεται επίσης σωλήνας σε σωλήνα) μπορεί να οδηγηθεί απευθείας στον τοίχο. Σε αυτή την περίπτωση, ο ένας σωλήνας εξέρχεται από τον καπνό (που αντλείται από τον στρόβιλο), ενώ ο δεύτερος δέχεται αέρα για την καύση απευθείας στο θάλαμο καύσης.

Αυτός ο τύπος εξοπλισμού είναι καλός για τα πάντα, εκτός από το ότι το χειμώνα το ομοαξονικό είναι γεμάτο με παγετό, γεγονός που επιδεινώνει το ρεύμα. Σε περίπτωση κακού ρεύματος, ο αυτοματισμός απενεργοποιεί τον λέβητα - έτσι ώστε να μην εισέρχονται προϊόντα καύσης στο δωμάτιο. Η ενεργοποίηση είναι δυνατή μόνο όταν αποκατασταθεί το ρεύμα, δηλαδή θα πρέπει να χτυπήσετε ή να απομακρύνετε με άλλο τρόπο τη συσσώρευση χιονιού.

Υπάρχει επίσης ένας ξεχωριστός τύπος λέβητα - λέβητες συμπύκνωσης. Χαρακτηρίζονται από πολύ υψηλή απόδοση λόγω του γεγονότος ότι η θερμότητα αφαιρείται από τα καυσαέρια (συμπυκνώνονται οι ατμοί). Αλλά η υψηλή απόδοση επιτυγχάνεται μόνο όταν λειτουργούν σε λειτουργία χαμηλής θερμοκρασίας - στον αγωγό επιστροφής το ψυκτικό υγρό δεν πρέπει να έχει θερμοκρασία άνω των +40°C. Εάν η θερμοκρασία είναι ακόμη χαμηλότερη - ακόμη καλύτερα.

Τέτοιες συνθήκες είναι κατάλληλες για θέρμανση με ενδοδαπέδια θέρμανση νερού. Έτσι, αν σκέφτεστε για μια τέτοια θέρμανση φυσικού αερίου μιας ιδιωτικής κατοικίας - με ζεστά δάπεδα, τότε ο λέβητας συμπύκνωσης είναι αυτό που απαιτείται. Μειονεκτήματα που έχει λίγο - υψηλή τιμή (σε σύγκριση με τους συμβατικούς) και καυστικό συμπύκνωμα, το οποίο θέτει ιδιαίτερες απαιτήσεις στην ποιότητα της καμινάδας (από καλό ανοξείδωτο χάλυβα).

Λέβητες αερίου επιδαπέδιας τοποθέτησης

Εάν χρειάζεστε μεγάλη ισχύ, η επίτοιχη έκδοση δεν είναι κατάλληλη - έχουν μέγιστη ισχύ 40-50 kW. Σε αυτή την περίπτωση, τοποθετήστε έναν επιδαπέδιο λέβητα. Εδώ πρόκειται για μεγάλες χωρητικότητες και υπάρχουν επίσης μοντέλα που μπορούν να λειτουργήσουν σε καταιονισμό. Έτσι, σε γενικές γραμμές μπορείτε να θερμάνετε μεγάλες περιοχές.

Ορισμένοι από τους λέβητες δαπέδου μπορούν να λειτουργήσουν όχι μόνο από το κύριο αέριο, αλλά και από υγροποιημένο αέριο. Ορισμένοι μπορούν ακόμη να λειτουργούν με υγρό καύσιμο. Έτσι, πρόκειται για αρκετά βολικές μονάδες. Το σώμα τους είναι κατασκευασμένο από χάλυβα και ο εναλλάκτης θερμότητας μπορεί να είναι από χάλυβα ή χυτοσίδηρο. Οι χυτοσιδηροί ζυγίζουν και κοστίζουν περισσότερο, αλλά έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής - για 10-15 χρόνια. Στο εσωτερικό του σώματος υπάρχει καυστήρας, αυτοματισμός και εναλλάκτης θερμότητας.

Κατά την επιλογή είναι απαραίτητο να δώσετε προσοχή στη λειτουργικότητα των αυτόματων συστημάτων. Εκτός από το τυπικό σύνολο - έλεγχος της παρουσίας αερίου, φλόγας και ρεύματος υπάρχουν πολλές ακόμη χρήσιμες λειτουργίες:

• διατήρηση της ρυθμισμένης θερμοκρασίας,
• τη δυνατότητα προγραμματισμού των λειτουργιών ανά ημέρα ή ώρα,
• συμβατότητα με θερμοστάτες χώρου,
• προσαρμογή της λειτουργίας του λέβητα στις καιρικές συνθήκες,
• καλοκαιρινή λειτουργία - λειτουργία θέρμανσης νερού χωρίς θέρμανση,
• δυνατότητα παράλληλης λειτουργίας με ηλιακούς συλλέκτες ή άλλες εναλλακτικές πηγές θερμότητας κ.λπ.

Όσο ευρύτερη είναι η λειτουργικότητα του αυτοματισμού, τόσο ακριβότερος είναι ο λέβητας και η συντήρησή του. Αλλά και πολλά προγράμματα σας επιτρέπουν να εξοικονομήσετε καύσιμα, κάτι που δεν είναι λιγότερο σημαντικό. Σε γενικές γραμμές, επιλέξτε εσείς.

Συστήματα θέρμανσης του σπιτιού με φυσικό αέριο

Θα μιλήσουμε για τη θέρμανση νερού με χρήση φυσικού αερίου. Αμέσως αξίζει να καθοριστεί ο τύπος κυκλοφορίας του ψυκτικού υγρού. Μπορεί να είναι φυσική (τέτοια συστήματα ονομάζονται επίσης βαρύτητα) ή εξαναγκασμένη (με υποχρεωτική αντλία).

Τα συστήματα βαρύτητας απαιτούν την εγκατάσταση ελαστικών μεγάλης διαμέτρου, δηλαδή το ψυκτικό υγρό στο σύστημα λαμβάνεται πολύ. Το δεύτερο σημείο - λόγω του γεγονότος ότι το ψυκτικό υγρό κινείται μέσω των σωλήνων με χαμηλή ταχύτητα, η απόδοση της θέρμανσης δεν είναι πολύ υψηλή. Τα απομακρυσμένα θερμαντικά σώματα σε μακρινούς κλάδους μπορεί να είναι κρύα. Αυτό αφορά τα μειονεκτήματα. Υπάρχουν πολλά από αυτά, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα - τα συστήματα με φυσική κυκλοφορία δεν εξαρτώνται από την ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό είναι σημαντικό σε εκείνες τις περιοχές όπου το φως κόβεται συχνά.

Τώρα λίγα λόγια για τα συστήματα με εξαναγκασμένη κυκλοφορία. Είναι πιο αποδοτικά - το ψυκτικό υγρό κινείται με δεδομένη ταχύτητα, αποδίδοντας θερμότητα σε όλες τις γωνίες του συστήματος. Η παρουσία αντλίας επιτρέπει τη χρήση σωλήνων μικρής διαμέτρου. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πολύ ψυκτικό υγρό στο σύστημα και αυτό θερμαίνεται γρήγορα. Σε γενικές γραμμές, παρέχουν μεγαλύτερο επίπεδο άνεσης, αλλά έχουν ένα σοβαρό μειονέκτημα - για να λειτουργήσουν, απαιτείται ηλεκτρικό ρεύμα, δηλαδή απαιτείται εφεδρική παροχή ρεύματος. Εάν το φως σπανίως διακόπτεται, αρκεί να εγκαταστήσετε μια μονάδα αδιάλειπτης παροχής ρεύματος με αρκετές μπαταρίες. Μπορούν να παρέχουν το έργο του λέβητα για δεκάδες ώρες. Εάν το φως διακόπτεται συχνά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να ενσωματώσετε στο σύστημα και μια γεννήτρια. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι ένα πρόσθετο κόστος και όχι ασήμαντο.

Υπάρχουν ακόμη συνδυασμένα συστήματα - είναι σχεδιασμένα ως συστήματα βαρύτητας, αλλά διαθέτουν ενσωματωμένη αντλία κυκλοφορίας. Μια τέτοια λύση μπορεί να χαρακτηριστεί ιδανική από άποψη πρακτικότητας: ενώ υπάρχει φως, η θέρμανση λειτουργεί ως εξαναγκασμένη, μόλις χαθεί η παροχή ρεύματος, όλα λειτουργούν ως σύστημα βαρύτητας. Σε γενικές γραμμές, δεν είναι μια κακή επιλογή, εκτός από το ότι οι σωλήνες θα είναι μεγάλοι και πάρα πολύ σε κοινή θέα.

Μέθοδος καλωδίωσης

Υπάρχουν τρεις τύποι συστημάτων - ενός σωλήνα, δύο σωλήνων και ακτινοβολίας. Στα συστήματα ενός σωλήνα, τα θερμαντικά σώματα συνδέονται σε σειρά σε έναν ενιαίο σωλήνα. Αυτή η μέθοδος διανομής είναι οικονομική - απαιτούνται λιγότεροι σωλήνες, αλλά είναι δύσκολο να αντισταθμιστεί - είναι δύσκολο να επιτευχθεί η ίδια απόδοση θερμότητας από τα θερμαντικά σώματα. Το όλο θέμα είναι ότι το ψυκτικό υγρό εισέρχεται στο πρώτο θερμαντικό σώμα στον κλάδο ζεστό - αμέσως από τον λέβητα. Περνάει μέσα από αυτό, ψύχεται λίγο, φτάνει στο επόμενο, ψύχεται λίγο περισσότερο. Έτσι γίνεται σε όλο το μήκος της διακλάδωσης.

Αποδεικνύεται ότι το τελευταίο ψυγείο έχει ψυκτικό υγρό πολύ πιο κρύο από το πρώτο. Η μόνη διέξοδος - να λάβετε υπόψη αυτό το φαινόμενο στο σχεδιασμό του συστήματος και να αυξήσετε τον αριθμό των τμημάτων στο ψυγείο καθώς απομακρύνεστε από το λέβητα. Αλλά τα τελευταία θερμαντικά σώματα θα εξακολουθήσουν να είναι τα πιο κρύα.

Είναι λίγο πολύ εύκολο να ισορροπήσετε το σύστημα που φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Σε αυτό σε κάθε ψυγείο υπάρχουν θερμοστάτες - συσκευές που σας επιτρέπουν να αλλάζετε την ποσότητα του ψυκτικού υγρού που περνάει από το ψυγείο. Προκειμένου να μην "πνίγεται" η κυκλοφορία σε ολόκληρο το σύστημα, κάτω από κάθε ψυγείο τοποθετείται μια παράκαμψη - μια γέφυρα, η οποία μεταφέρει το ψυκτικό υγρό που δεν πέρασε από το ψυγείο.

Σε ένα σύστημα δύο σωλήνων τα θερμαντικά σώματα συνδέονται παράλληλα - στους σωλήνες προσαγωγής και επιστροφής. Σε αυτό το σύστημα, η ροή των σωληνώσεων είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού δύο χορδές τραβιούνται ταυτόχρονα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, κάθε θερμαντικό σώμα τροφοδοτείται με ψυκτικό υγρό ίδιας θερμοκρασίας, οπότε η θερμική απόδοση των θερμαντικών σωμάτων θα είναι η ίδια (αν τοποθετήσετε τα ίδια θερμαντικά σώματα).

Σε αυτό το σύστημα είναι επίσης δυνατό να τοποθετηθούν θερμοστάτες, αλλά δεν απαιτούνται παρακάμψεις - ρυθμίζεται μόνο η ροή προς ένα θερμαντικό σώμα. Έτσι, παρά την υψηλότερη κατανάλωση σωλήνων, τα συστήματα δύο σωλήνων είναι πιο δημοφιλή.

Η ακτινική μέθοδος διανομής είναι η πιο δαπανηρή όσον αφορά τον αριθμό των σωλήνων. Σε αυτούς σε κάθε θερμαντικό σώμα πηγαίνει ξεχωριστά σωλήνας παροχής και επιστροφής. Συνδέεται με έναν συλλέκτη - μια συσκευή με μία είσοδο και πολλές εξόδους. Στην περίπτωση αυτή, η ρύθμιση είναι δυνατή τόσο στον συλλέκτη όσο και στο θερμαντικό σώμα μέσω θερμοστάτη.

Η θέρμανση ενός ιδιωτικού σπιτιού με φυσικό αέριο που γίνεται με αυτό το σύστημα θα είναι η πιο αξιόπιστη: αν ένας από τους αγωγούς καταστραφεί, όλοι οι υπόλοιποι θα λειτουργούν. Ως εκ τούτου, αυτή η μέθοδος επιλέγεται συχνά εάν οι σωλήνες είναι κρυμμένοι στο κονίαμα.