Systemy ogrzewania gazowego dla domów prywatnych

Ceny gazu stale rosną, ale jak dotąd ogrzewanie tym rodzajem paliwa pozostaje jednym z najtańszych. Ale mówimy o miesięcznych wydatkach - nowoczesne kotły mają wysoką sprawność - 95-98%, co zmniejsza koszty. Popularności dodaje również wysoki stopień automatyzacji - bez większego ryzyka można opuścić dom na dość długie okresy (jeśli prąd nie zostanie odcięty). Dlatego wiele osób rozważa ogrzewanie gazowe prywatnego domu w pierwszej kolejności.

Czym może być ogrzewanie gazowe

Do ogrzewania można wykorzystać dwa rodzaje gazu - główny i skroplony. Gaz przewodowy pod określonym ciśnieniem jest dostarczany rurami do odbiorców. Jest to pojedynczy scentralizowany system. Skroplony gaz może być dostarczany w butlach o różnej pojemności, ale zwykle w butlach 50-litrowych. Jest on również wlewany do pojemników na gaz - specjalnych hermetycznie zamkniętych zbiorników do przechowywania tego rodzaju paliwa.

Tańsze ogrzewanie - przy korzystaniu z gazu sieciowego (nie licząc przyłącza), korzystanie z gazu płynnego jest tylko nieznacznie tańsze niż korzystanie z paliw płynnych. Jest to ogólna statystyka, ale konieczne jest obliczenie konkretnie dla każdego regionu - ceny różnią się znacznie.

Ogrzewanie wody

Tradycyjnie w domach prywatnych wykonać system ogrzewania wody. Składa się z:

Jest to najbardziej ogólny opis systemu ogrzewania gazowego wody w prywatnym domu, ponieważ istnieje wiele dodatkowych elementów, które zapewniają wydajność i bezpieczeństwo. Ale schematycznie - są to główne składniki. W tych systemach kotły grzewcze mogą być na gaz ziemny lub skroplony. Niektóre modele kotłów podłogowych mogą pracować z tymi dwoma rodzajami paliwa, a są takie, które nawet nie wymagają wymiany palnika.

Ogrzewanie powietrzne (konwektorowe)

Ponadto skroplony gaz może być również wykorzystywany jako paliwo do specjalnych konwektorów. W tym przypadku pomieszczenia są ogrzewane odpowiednio ogrzanym powietrzem, ogrzewanie - powietrzem. Nie tak dawno na rynku pojawiły się konwektory, które mogą pracować ze skroplonym gazem. Wymagają one ponownej regulacji, ale mogą pracować na tego typu paliwie.

Konwektory gazowe są dobrym rozwiązaniem, gdy trzeba szybko podnieść temperaturę w pomieszczeniu. Zaczynają ogrzewać pomieszczenie zaraz po włączeniu, ale przestają grzać zaraz po wyłączeniu. Kolejną wadą jest to, że wysuszają powietrze i spalają tlen. Dlatego pomieszczenie wymaga dobrej wentylacji, ale nie ma potrzeby umieszczania grzejników i budowania rurociągu. Ta opcja ma więc również swoje zalety.

Rodzaje kotłów gazowych

W zależności od rodzaju instalacji istnieją dwa rodzaje kotłów gazowych: podłogowe i ścienne. Naścienne mogą pracować tylko z gazem ziemnym, podłogowe - z dwoma rodzajami niebieskiego paliwa. Zaletą naściennych kotłów gazowych jest to, że mogą być instalowane w kuchniach - są zautomatyzowane i bezpieczne. Niektóre kotły stojące mogą być również instalowane w kuchni (do 60 kW), ale pomieszczenie to musi spełniać określone wymagania. Więcej o tym, jak i gdzie można instalować kotły gazowe, można przeczytać tutaj.

Rodzaje kotłów naściennych do ogrzewania domu

Przede wszystkim warto podzielić gazowy sprzęt grzewczy według funkcjonalności: będzie on używany tylko do ogrzewania lub nadal do przygotowywania ciepłej wody na potrzeby techniczne. Jeśli ma podgrzewać wodę, potrzebny jest kocioł dwuobwodowy, tylko do ogrzewania działa jednoobwodowo.

Następnie należy określić rodzaj odprowadzania dymu. Są kotły gazowe z kominem atmosferycznym i otwartą komorą spalania, są z turbo (ich komora spalania jest zamknięta). Atmosferyczne wymagają dobrego komina i ciągu w nim, tlen do spalania pochodzi z pomieszczenia, w którym urządzenie jest zainstalowane, więc musi być kanał doprowadzający powietrze i dobry komin (podczas uruchamiania systemu wszystko to jest sprawdzane).

Kotły z wymuszonym ciągiem (turbo) mogą być instalowane bez komina. Wyjście dymu z kotła przez rurę koncentryczną (zwaną również rurą w rurze) może być doprowadzone bezpośrednio do ściany. W takim przypadku jedna rura odprowadza dym (pompowany przez turbinę), a druga odbiera powietrze do spalania bezpośrednio do komory spalania.

Ten typ sprzętu jest dobry na wszystko, z wyjątkiem tego, że zimą koncentryk jest porośnięty szronem, co pogarsza ciąg. W przypadku słabego ciągu automatyka wyłącza kocioł - aby do pomieszczenia nie przedostawały się produkty spalania. Włączenie jest możliwe dopiero po przywróceniu ciągu, tj. trzeba będzie zapukać lub w inny sposób usunąć nagromadzony śnieg.

Istnieje również osobny typ kotłów - kotły kondensacyjne. Charakteryzują się one bardzo wysoką sprawnością ze względu na fakt, że ciepło jest odbierane ze spalin (skraplają się opary). Wysoką sprawność uzyskuje się jednak tylko podczas pracy w trybie niskotemperaturowym - w rurze powrotnej czynnik chłodzący nie powinien mieć temperatury wyższej niż +40°C. Jeśli temperatura jest jeszcze niższa - jeszcze lepiej.

Takie warunki są odpowiednie do ogrzewania za pomocą wodnego ogrzewania podłogowego. Jeśli więc myślisz o takim ogrzewaniu gazowym prywatnego domu - z ciepłymi podłogami, to wymagany jest kocioł kondensacyjny. Minusy ma trochę - wysoka cena (w porównaniu do konwencjonalnych) i żrący kondensat, który stawia specjalne wymagania dotyczące jakości komina (z dobrej stali nierdzewnej).

Podłogowe kotły gazowe

Jeśli potrzebujesz dużej mocy, wersja naścienna nie jest odpowiednia - mają one maksymalną moc 40-50 kW. W takim przypadku należy umieścić kocioł podłogowy. Tutaj mają one duże moce, a istnieją również modele, które mogą pracować w kaskadzie. Ogólnie rzecz biorąc, można ogrzewać duże obszary.

Niektóre kotły podłogowe mogą pracować nie tylko na gazie, ale także na gazie płynnym. Niektóre mogą nadal pracować z paliwem płynnym. Są to więc dość wygodne jednostki. Ich korpus wykonany jest ze stali, a wymiennik ciepła może być stalowy lub żeliwny. Żeliwne ważą i kosztują więcej, ale mają dłuższą żywotność - przez 10-15 lat. Wewnątrz korpusu znajduje się palnik, automatyka i wymiennik ciepła.

Przy wyborze należy zwrócić uwagę na funkcjonalność automatyki. Oprócz standardowego zestawu - kontroli obecności gazu, płomienia i ciągu istnieje wiele innych przydatnych funkcji:

• utrzymanie ustawionej temperatury,
• możliwość programowania trybów według dnia lub godziny,
• kompatybilność z termostatami pokojowymi;
• dostosowanie pracy kotła do warunków pogodowych,
• tryb letni - praca na podgrzewaniu wody bez ogrzewania;
• możliwość pracy równoległej z panelami słonecznymi lub innymi alternatywnymi źródłami ciepła itp.

Im szersza funkcjonalność automatyki, tym droższy kocioł i jego konserwacja. Ale także wiele programów pozwala oszczędzać paliwo, co nie jest mniej ważne. Ogólnie rzecz biorąc, wybierz siebie.

Schematy ogrzewania gazowego domu

Porozmawiamy o podgrzewaniu wody za pomocą gazu. Natychmiast warto określić rodzaj cyrkulacji chłodziwa. Może on być naturalny (takie systemy są również nazywane grawitacyjnymi) lub wymuszony (z obowiązkową pompą).

Systemy grawitacyjne wymagają instalacji gum o dużej średnicy, czyli chłodziwa w systemie uzyskuje się dużo. Drugi punkt - ze względu na fakt, że płyn chłodzący porusza się przez rury z małą prędkością, wydajność ogrzewania nie jest bardzo wysoka. Odległe grzejniki w długich gałęziach mogą być zimne. Chodzi o wady. Jest ich wiele, ale jest jeden duży plus - systemy z naturalnym obiegiem nie zależą od energii elektrycznej. Jest to ważne w regionach, w których światło jest często odcięte.

Teraz trochę o systemach z wymuszonym obiegiem. Są one bardziej wydajne - chłodziwo porusza się z określoną prędkością, dostarczając ciepło do wszystkich zakątków systemu. Obecność pompy pozwala na zastosowanie rur o małej średnicy. Oznacza to, że w układzie nie ma dużo chłodziwa i szybko się on nagrzewa. Ogólnie rzecz biorąc, zapewniają one wyższy poziom komfortu, ale mają poważną wadę - do pracy wymagana jest energia elektryczna, czyli wymagane jest zapasowe źródło zasilania. Jeśli światło jest rzadko odcinane, wystarczy zainstalować zasilacz bezprzerwowy z kilkoma bateriami. Mogą one zapewnić pracę kotła przez dziesiątki godzin. Jeśli światło jest odcinane często i przez długi czas, konieczne będzie wbudowanie systemu i generatora. W każdym razie jest to dodatkowy koszt i nie bez znaczenia.

Istnieją jeszcze systemy łączone - są one zaprojektowane jako grawitacyjne, ale mają wbudowaną pompę obiegową. Takie rozwiązanie można nazwać idealnym pod względem praktycznym: dopóki jest światło, ogrzewanie działa jako wymuszone, gdy tylko zasilanie zostanie utracone, wszystko działa jak system grawitacyjny. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to zła opcja, z wyjątkiem tego, że rury będą duże i zbyt widoczne.

Metoda okablowania

Istnieją trzy rodzaje systemów - jednorurowe, dwururowe i promiennikowe. W systemach jednorurowych grzejniki są podłączone szeregowo do jednej rury. Ta metoda dystrybucji jest ekonomiczna - potrzeba mniej rur, ale trudno ją skompensować - trudno jest uzyskać taką samą moc cieplną z grzejników. Chodzi o to, że płyn chłodzący wchodzi do pierwszego grzejnika w gałęzi gorącej - bezpośrednio z kotła. Przechodzi przez niego, nieco się ochładza, dociera do następnego, ochładza się nieco bardziej. I tak przez całą gałąź.

Okazuje się, że ostatni grzejnik przychodzi chłodziwo znacznie zimniejsze niż pierwszy. Jedynym wyjściem jest uwzględnienie tego zjawiska w projekcie systemu i zwiększenie liczby sekcji w grzejniku w miarę oddalania się od kotła. Ale ostatnie grzejniki nadal będą najzimniejsze.

Zrównoważenie systemu pokazanego na powyższym zdjęciu jest mniej lub bardziej proste. W nim na każdej chłodnicy znajdują się termostaty - urządzenia pozwalające na zmianę ilości płynu chłodzącego przepływającego przez chłodnicę. Aby nie "dławić" obiegu w całym układzie, pod każdą chłodnicą umieszczony jest bypass - zworka, która odprowadza chłodziwo, które nie przeszło przez chłodnicę.

W systemie dwururowym grzejniki podłączone są równolegle - do rury zasilającej i powrotnej. W tym systemie przepływ rur jest znacznie większy, ponieważ dwa ciągi są ciągnięte jednocześnie. Ale w tym przypadku każdy grzejnik jest zasilany płynem chłodzącym o tej samej temperaturze, więc moc cieplna grzejników będzie taka sama (jeśli umieścisz te same grzejniki).

W tym schemacie możliwe jest również umieszczenie termostatów, ale nie wymaga to obejść - regulowany jest tylko przepływ do jednego grzejnika. Tak więc pomimo większego zużycia rur, systemy dwururowe są bardziej popularne.

Promieniowa metoda dystrybucji jest najdroższa pod względem liczby rur. W nich do każdego grzejnika idzie osobno rura zasilająca i powrotna. Jest on podłączony do rozdzielacza - urządzenia z jednym wlotem i kilkoma wylotami. W tym przypadku regulacja jest możliwa zarówno na rozdzielaczu, jak i na grzejniku za pomocą termostatu.

Ogrzewanie gazowe prywatnego domu wykonane według tego schematu będzie najbardziej niezawodne: jeśli jeden z rurociągów zostanie uszkodzony, wszystkie pozostałe będą działać. Dlatego ta metoda jest często wybierana, jeśli rury są ukryte w jastrychu.