Tworzenie systemu grzewczego obejmuje podłączenie kotła i urządzeń grzewczych (grzejników, konwektorów i ogrzewania podłogowego). Również w systemie muszą być obecne urządzenia zapewniające bezpieczeństwo. Kolejność podłączenia całej tej gospodarki i nazywa się "opasaniem kotła".
Treść artykułu
Co to jest taśma i z czego jest wykonana?
System grzewczy składa się z dwóch głównych części - kotła i grzejników lub ogrzewania podłogowego. To, co je łączy i zapewnia bezpieczeństwo - to opaska. W zależności od rodzaju zainstalowanego kotła wykorzystuje różne elementy, więc zwykle rozważyć oddzielnie wiązania jednostek na paliwo stałe bez automatyki i zautomatyzowane (częściej - gaz) kotłów. Mają różne algorytmy działania, główny - możliwość ogrzewania CT kotła w fazie aktywnego spalania do wysokich temperatur oraz obecność / brak automatyzacji. Nakłada to szereg ograniczeń i dodatkowych wymagań, które muszą być spełnione podczas opasywania kotła, pracującego na paliwie stałym.
Co powinno znajdować się w opasce
Aby zapewnić bezpieczne działanie ogrzewania, opaska kotła powinna zawierać szereg urządzeń. Obowiązkowe muszą być:
Część tych urządzeń jest już zainstalowana pod obudową gazowego kotła ściennego. Opasanie takiej jednostki jest bardzo proste. Aby nie komplikować systemu dużą liczbą odgałęzień, manometr, odpowietrznik i zawór awaryjny są zebrane w jednej grupie. Istnieje specjalna obudowa z trzema odgałęzieniami. Odpowiednie urządzenia są do niej przykręcone.
Zainstalować grupę bezpieczeństwa na rurze zasilającej bezpośrednio przy wylocie kotła. Jest ona umieszczona w taki sposób, aby można było łatwo kontrolować ciśnienie i w razie potrzeby ręcznie obniżyć ciśnienie.
Jakie rury wykonać
Obecnie w systemie grzewczym rzadko stosuje się rury metalowe. Są one coraz częściej zastępowane polipropylenem lub metalowym tworzywem sztucznym. Wiązanie kotła gazowego lub innego zautomatyzowanego kotła (na pelety, paliwo płynne, elektryczne) jest możliwe od razu z tego typu rurami.
Podczas podłączania kotła na paliwo stałe co najmniej metr rury na zasilaniu jest nieprzekraczalna, aby metalową rurę, a najlepiej - miedź. Ponadto można umieścić przejście do metalu z tworzywa sztucznego lub polipropylenu. Ale to nie jest gwarancją, że polipropylen nie zapadnie. Najlepiej jest, aby dodatkową ochronę przed przegrzaniem (wrzenia) kotła TT.
Która z rur polimerowych jest lepsza? Polipropylenowa czy metalowo-plastikowa? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wiązanie polipropylenu jest dobre dla niezawodności połączeń - prawidłowo zgrzane rury stanowią monolit. (Jak łączyć rury polipropylenowe czytaj tutaj). Jednak maksymalna dopuszczalna temperatura chłodziwa w układzie nie przekracza 80-90°C (w zależności od rodzaju rury). I że długotrwałe narażenie na działanie wysokich temperatur prowadzi do szybkiego zniszczenia polipropylenu - staje się kruchy. Dlatego rury kotłowe z polipropylenu są wykonywane tylko w systemach niskotemperaturowych opartych na zautomatyzowanych kotłach.
Metalowe tworzywo sztuczne ma wyższą temperaturę roboczą - do 95°C, co jest wystarczające dla większości systemów. Można je wykonać i powiązać z kotłem na paliwo stałe, ale tylko wtedy, gdy istnieje jeden z systemów ochrony przed przegrzaniem chłodziwa (opisany poniżej). Ale rury metalowo-plastikowe mają dwie istotne wady: zwężenie w miejscu połączenia (konstrukcja złączek) i konieczność regularnej kontroli połączeń, ponieważ w końcu płyną. Tak więc orurowanie kotła metalowo-plastikowe jest wykonane pod warunkiem użycia jako chłodziwa wodnego. Ciecze niezamarzające są bardziej płynne, więc w takich systemach lepiej nie używać złączek zaciskanych - nadal będą przeciekać. Nawet po wymianie uszczelek na odporne chemicznie.
Spinanie kotłów gazowych
Nowoczesne kotły gazowe mają dobrą automatykę, która kontroluje wszystkie parametry sprzętu: ciśnienie gazu, obecność płomienia na palniku, poziom ciśnienia i temperaturę płynu chłodzącego w systemie grzewczym. Istnieją nawet automaty, które mogą dostosować pracę do danych pogodowych. Ponadto naścienne kotły gazowe w większości przypadków zawierają takie niezbędne urządzenia jak:
Parametry wszystkich tych urządzeń są określone w danych technicznych kotłów gazowych. Przy wyborze modelu należy zwrócić na nie uwagę i wybrać model nie tylko według pojemności, ale także objętości zbiornika wyrównawczego i maksymalnej objętości płynu chłodzącego.
Schemat orurowania naściennego kotła gazowego
W najprostszym przypadku opaska kotła zawiera tylko zawory odcinające na wlocie kotła - tak, że w razie potrzeby możliwe jest przeprowadzenie prac naprawczych. Więcej na rurze powrotnej, pochodzącej z systemu grzewczego, umieścić filtr-gryazevik - w celu usunięcia ewentualnych zanieczyszczeń. To wszystko orurowanie.
Na powyższym zdjęciu znajdują się narożne zawory kulowe, ale to, jak rozumiesz, nie jest konieczne - całkiem możliwe jest umieszczenie zwykłych modeli, a rury są obracane bliżej ściany za pomocą narożników. Należy również pamiętać, że po obu stronach sitka znajdują się krany - dzięki temu można je wyjąć i wyczyścić bez opróżniania systemu.
W przypadku podłączenia jednoprzewodowego ściennego kotła gazowego wszystko jest jeszcze prostsze - zasilanie tylko gazem (podłączenie pracowników gazowych), doprowadzenie ciepłej wody do grzejników lub wodnego ogrzewania podłogowego i powrót z nich.
Schematy opasywania podłogowych kotłów gazowych
Modele podłogowe gazowych kotłów grzewczych są również wyposażone w automatykę, ale nie mają ani grupy bezpieczeństwa, ani zbiornika wyrównawczego, ani pompy obiegowej. Wszystkie te urządzenia muszą być zainstalowane dodatkowo. Schemat orurowania z tego powodu wygląda nieco bardziej skomplikowanie.
W dwóch schematach klasycznego opasania kotła zainstalowana jest dodatkowa zworka. Jest to tak zwana pętla "antykondensacyjna". Jest ona potrzebna w dużych systemach, jeśli temperatura wody w rurze powrotnej jest zbyt niska, może to powodować kondensację. Aby wyeliminować to zjawisko i zorganizować tę zworkę. Z jej pomocą gorąca woda z zasilania jest dodawana do rury powrotnej, podnosząc temperaturę powyżej punktu rosy (zwykle 40°C). Istnieją dwa główne sposoby wdrożenia:
- instalując pompę cyrkulacyjną ze zdalnym czujnikiem temperatury w zworce (na zdjęciu powyżej po prawej);
- za pomocą zaworu trójdrożnego (na dole po lewej).
W schemacie z pompą cyrkulacyjną na zworze (pompa skroplin) jest ona wykonana z rury o średnicy o jeden stopień mniejszej niż sieć zasilająca. Czujnik jest przymocowany do rury powrotnej. Gdy temperatura spadnie poniżej ustawionej temperatury, włączany jest obwód zasilania pompy i dodawana jest gorąca woda. Gdy temperatura wzrośnie powyżej temperatury progowej, pompa zostaje wyłączona. Druga pompa - sam system grzewczy, działa przez cały czas pracy kotła.
W drugim schemacie z zaworem trójdrogowym otwiera on dopływ ciepłej wody, gdy temperatura spada (ustawiona na zaworze). Pompa w tym przypadku stoi na rurze powrotnej.
Spinanie kotła na paliwo stałe
Każdy posiadacz kotła TT wie, że w fazie aktywnego spalania wydziela się dużo ciepła. Z czasem przychodzi doświadczenie - kiedy i jak dokładnie zamknąć klapę, na jak długo itp. Warto jednak trochę roztargnienia, a woda w układzie przegrzeje się, a nawet może się zagotować. Aby zapobiec takiemu zjawisku orurowanie kotła bez automatyki powinno zawierać kilka urządzeń, które zapobiegają zagotowaniu systemu. Tylko w takim przypadku można podzielić dom na rury polimerowe. W przeciwnym razie, prędzej czy później, przegrzany płyn chłodzący zmiękczy materiał, rury pękną ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Dlatego orurowanie kotła na paliwo stałe oprócz tradycyjnych elementów - grupy bezpieczeństwa, zbiornika wyrównawczego i pompy obiegowej - zawiera solidną liczbę dodatkowych urządzeń i zwykle wymaga dość dużych nakładów finansowych.
Cykliczny charakter kotłów na paliwo stałe prowadzi nie tylko do wrzenia systemu, ale także do tego, że dom jest bardzo gorący (gdy paliwo aktywnie się pali), a następnie zimny - gdy wszystko się wypali. Aby wyeliminować te zjawiska, istnieje rozwiązanie: zainstalować pośredni kocioł grzewczy lub akumulator ciepła. Oba są pojemnikami z wodą, po prostu wykonują różne funkcje i odpowiednio są połączone inaczej.
Łączenie z kotłem pośredniego ogrzewania
Kocioł pośredni podgrzewa wodę na potrzeby c.w.u. i jest podłączony z jednej strony do systemu grzewczego, a z drugiej do grzebienia dystrybucji ciepłej wody. W ten sposób wahania temperatury są łagodzone, a woda na potrzeby techniczne jest podgrzewana. Nie jest to złe rozwiązanie.
Jak działa ten schemat? Jeśli temperatura wody w podgrzewaczu wody jest niższa niż ustawiona temperatura, kocioł jest podłączony do podgrzewania wody w zbiorniku. W tym czasie system grzewczy jest wyłączany i nieco się ochładza. Po podgrzaniu wody do wymaganej temperatury bojler przełącza się z powrotem do pracy z obiegiem grzewczym. Gdy ciepła woda zostanie zużyta, temperatura w zbiorniku ponownie spadnie i nastąpi ponowne podłączenie do ogrzewania.
Nie jest to trudne, ale przy tym schemacie nadal możliwe jest przegrzanie - nie zawsze przepływ gorącej wody pokrywa się z fazą aktywnego spalania paliwa. W takim przypadku możliwe jest przegrzanie.
Schemat z akumulatorem ciepła
Drugim sposobem jest zainstalowanie akumulatora ciepła. Jest to również pojemnik z wodą, ale jest on podłączony tylko do systemu grzewczego. Służy do łagodzenia wahań temperatury w systemie.
Ta metoda jest bardziej niezawodna, ale wymaga urządzenia kilku oddzielnych obwodów. Kocioł podgrzewa wodę w akumulatorze ciepła - jest on podłączony do wejść TA. Jest to jeden zamknięty obwód. Drugi obieg idzie do ogrzewania - z wyjścia akumulatora ciepła (w górnej części zbiornika) gorąca woda wchodzi do systemu grzewczego, a schłodzona woda z rury powrotnej wchodzi do dolnej części tego samego zbiornika. W razie potrzeby możliwe jest również podłączenie systemu ogrzewania podłogowego.
Dzięki tej konstrukcji nie ma typowego dla kotła na paliwo stałe gwałtownego wzrostu temperatury w czasie aktywnego spalania. Wszystko dlatego, że objętość zbiornika jest dodawana, więc przegrzanie wody praktycznie nie występuje. Następnie, gdy paliwo się wypali, a dom zacznie się ochładzać w konwencjonalnym systemie, ciepło zmagazynowane w fazie ogrzewania jest nadal zużywane w systemie z TA. W ten sposób wyrównuje się tło temperaturowe i wydłuża czas między kolejnymi pożarami.
To opasanie kotła na paliwo stałe jest bardziej niezawodne, a dystrybucja z TA może być wykonana z rur polipropylenowych, ale obwód od kotła do zbiornika musi być wykonany z rur metalowych. W tym przypadku można użyć stali, ale jeszcze lepiej miedzi.
Zabezpieczenie kotła TT z zaworem przed przegrzaniem
Trzecim sposobem ochrony przed przegrzaniem kotła na paliwo stałe jest zainstalowanie automatycznego urządzenia zabezpieczającego przed przegrzaniem. Jest to specjalny zawór z czujnikiem temperatury. Zasada działania jest prosta: po przekroczeniu określonej temperatury (zwykle 95-97 ° C) zawór otwiera wlot zimnej wody z sieci wodociągowej, a nadmiar przegrzanej wody zostanie uwolniony do kanalizacji. Tak działa na przykład REGULUS DBV 1-02, Regulus BVTS 14480.
Chociaż zawory są produkowane przez tę samą firmę, mają różną strukturę i schemat instalacji. Tak więc REGULUS DBV jest instalowany na wylocie kotła, ma wbudowany czujnik temperatury (schemat instalacji - powyżej). Regulus BVTS 14480 zawór zabezpieczający przed przegrzaniem kotła posiada zdalny czujnik, może być zainstalowany zarówno na wlocie jak i wylocie (schemat instalacji - poniżej). Co jest dobrego w tej opcji? Ponieważ może pracować w systemach z naturalną cyrkulacją - nie potrzebuje ciśnienia do działania.
Ich przybliżony koszt - 40-60 € - jest znacznie niższy niż koszt instalacji akumulatora ciepła lub kotła pośredniego, ale problemu wahań temperatury ta metoda nie rozwiązuje. Zawory te, nawiasem mówiąc, mogą być wykorzystane do zwiększenia niezawodności systemu z zainstalowanym podgrzewaczem pośrednim i dokładnie wyeliminować możliwość wrzenia systemu.
Co jeszcze jest potrzebne w systemie
Pętla kotła będzie niekompletna, jeśli nie będzie miała zaworu do opróżniania i napełniania systemu. I lepiej, jeśli są one oddzielne. Konkretne miejsce instalacji zależy od struktury systemu, ale istnieją pewne zasady:
- Zawór spustowy znajduje się w najniższym punkcie. Jest to bardzo ważne, jeśli system grzewczy ma być zachowany na zimę - konieczne jest utrzymanie w nim jak najmniejszej ilości płynu chłodzącego. Jeśli system będzie działał w zimie stale, zwykle do jednego z grzejników podłączonych do kranu (z rurą lub bez) Będzie to miejsce systemu odwadniającego.
- Jeśli woda będzie używana w systemie grzewczym, zwykle należy podłączyć wejście z sieci wodociągowej. W przypadku naściennego kotła gazowego do tego celu służy specjalny króciec z kranem stacjonarnym. Zimna woda jest podłączana do tego wlotu, a kran jest otwierany na krótki czas, jeśli wymagane jest uzupełnienie. Jeśli używany jest kocioł bez specjalnego króćca, kran jest również instalowany w rurze zasilającej (najlepiej wyżej). Alternatywnie można go zainstalować na odcinku rury prowadzącym do zbiornika wyrównawczego.
W niektórych systemach opróżnianie i napełnianie układu odbywa się z jednego kranu. Jest to możliwe, jeśli istnieje pompa, która pompuje chłodziwo i jest manometr, którego można użyć do kontrolowania wytworzonego ciśnienia. Jeśli istnieje oddzielny zawór do napełniania systemu w wysokim punkcie, system może być również napełniany grawitacyjnie.